Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

Τούρτα καραμέλα...

η τούρτα της επετείου μας!

Δεν γίνετε γιορτή χωρίς γλυκό! Κι επειδή η περίπτωση ήταν σημαντική, έπρεπε και το γλυκό να είναι ανάλογο! Αποφάσισα να κάνω μια τούρτα καραμέλα, μιας και είναι μια γεύση που μας αρέσει πολύ. Για το παντεσπάνι, έκανα μια συνταγή παλιά και δοκιμασμένη... Το παντεσπάνι από την all time classic τούρτα που κάνει η νονά μου. Μια τούρτα που θυμάμαι σε γενέθλια και γιορτές! Η δόση βέβαια που έκανα είναι στο μισό, γιατί ήθελα να φτιάξω μια τουρτίτσα μικρή και χαριτωμένη!!!

ΥΛΙΚΑ:

Για το παντεσπάνι:
3 αυγά
1 κούπα ζάχαρη
1 κούπα αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
1 βανίλια
3 κουτ. σούπας κακάο

Για την σαντιγί καραμέλα:
1 μόρφατ
1/2 κουτί ζαχαρούχο καραμελωμένο

Για το σιρόπι:
2/3 κούπας γάλα
1 κουτ. σούπας ζαχαρούχο καραμελωμένο
1 κουτ. σούπας σιρόπι καραμέλας

Για την διακόσμηση:
4 κουτ. σούπας ζάχαρη

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Πρώτα απ' όλα φτιάχνουμε το παντεσπάνι. Χτυπάμε τα ασπράδια μαρέγκα.

Μέχρι να γίνει η μαρέγκα ετοιμάζω ένα τσέρκι (18 εκατοστά), βάζω λαδόκολλα στην βάση και αλευρολαδώνω τα πλαϊνά.

Προσθέτω στην μαρέγκα τους κρόκους.

Τέλος προσθέτω την ζάχαρη και αφήνω να χτυπηθεί καλά το μείγμα.

Κλείνω το μίξερ και ρίχνω το αλεύρι λίγο-λίγο και ανακατεύω με κυκλικές κινήσεις με μια μαρίζ.

Μόλις ενσωματωθεί το αλεύρι, βάζω και το κακάο.

Τοποθετώ στο τσέρκι και ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 με αέρα για 40 λεπτά.

Βγάζω από το φούρνο και αφήνω να κρυώσει λίγο. Κόβω με ένα μαχαίρι γύρω-γύρω και περνάω μια κλωστή και κόβω το παντεσπάνι σε όσους δίσκους θέλω.
Για το σιρόπι, βάζω όλα τα υλικά σ' ένα κατσαρολάκι σε χαμηλή φωτιά και αφήνω μέχρι να λιώσει η καραμέλα.

Για την σαντιγί καραμέλα, χτυπάω καλά το μόρφατ στο μίξερ (το μυστικό είναι το καλό χτύπημα, τουλάχιστον 6-7 λεπτά). Μόλις γίνει προσθέτω το καραμελωμένο ζαχαρούχο (κουτάκι ζαχαρούχο που έχει βράσει για 2 με 2 1/2 ώρες) και χτυπάω καλά.

Μόλις όλα τα παραπάνω είναι έτοιμα και έχουν κρυώσει, συναρμολογώ την τούρτα. Κρατάω μια μικρή ποσότητα σαντιγί στην άκρη και ξεκινάω... Βάζω έναν δίσκο από το παντεσπάνι στο τσέρκι και σιροπιάζω.

Στρώνω μια μικρή ποσότητα σαντιγί και επαναλαμβάνω.

Καλύπτω ολόκληρη την τούρτα με σαντιγί.

Και διακοσμώ με την σαντιγί που είχα φυλάξει στο κορνέ.

Αφήνω στο ψυγείο να παγώσει η σαντιγί και να μαλακώσει το παντεσπάνι. Πριν σερβίρω φτιάχνω την καραμέλα (δεν την βάζω στην τούρτα όσο είναι στο ψυγείο, γιατί νοτίζει), βάζω την ζάχαρη σ' ένα αντικολλητικό τηγάνι και αφήνω μέχρι να λιώσει και να καραμελώσει. 

Μόλις είναι έτοιμη, την βάζω πάνω σ' ένα αντικολλητικό χαρτί, την απλώνω καλά και την αφήνω να κρυώσει.

Την σπάω σε ασύμμετρα κομμάτια που τοποθετώ πάνω στην τουρτίτσα μου. Σερβίρω και απολαμβάνω!
















Καλή όρεξη!

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

Λαζανάκια με μανιτάρια σκορδάτα...

η απόλυτη μυρωδιά! Για τους fun των μανιταριών και του σκόρδου...

Τώρα στην νηστεία, τα μανιτάρια παίρνουν την θέση που τους αρμόζουν!!! Κύριο υλικό στο πιάτο μας, βασικό υλικό στην κουζίνα μας. Ο τρόπος που μαγειρεύονται τα μανιτάρια, μπορούν να συνοδεύσουν άψογα τα ζυμαρικά μας (με ή και χωρίς κόκκινη σάλτσα) ή ακόμα-ακόμα να μπουν μόνα τους στο τραπέζι, μαζί με μια σαλάτα και ψωμί. Δοκιμάστε τα, αξίζει τον κόπο!

ΥΛΙΚΑ:


1 πακέτο λαζανάκι (ή άλλο ζυμαρικό)

για την κόκκινη σάλτα:
1 ξερό κρεμμύδι
1 σκελίδα σκόρδο
1 κουτ. σούπας πελτέ ντομάτας
5 κουτ. σούπας σάλτσα ντομάτας 
ρίγανι
αλάτι και πιπέρι
ελαιόλαδο

για τα μανιτάρια:
250 gr μανιτάρια (τα "καπελάκια" μόνο)
2 σκελίδες σκόρδο
1 σφηνάκι λευκό κρασί
ξερό βασιλικό
αλάτι και πιπέρι
ελαιόλαδο

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Κόβω (ή τρίβω) το κρεμμύδι και το σκόρδο. Τσιγαρίζω...

Προσθέτω και τον πελτέ να βγάλει όλα του τα αρώματα.

Βάζω όλα τα υπόλοιπα υλικά κι αφήνω να σιγοβράσει για 20 λεπτά.

Παράλληλα καθαρίζω τα μανιτάρια (εγώ τα ξεφλουδίζω) και τα κόβω σε χοντρές φέτες.

Σε μια κατσαρόλα βάζω λαδάκι και τσιγαρίζω τα μανιτάρια με το σκόρδο. Μόλις ροδίσει το σκόρδο (και οπωσδήποτε πριν καεί!) σβήνω με το κρασί. Αλατοπιπερώνω και αφήνω να σιγοβράσουν.

Παράλληλα βάζω το νερό για τα λαζανάκι, για να είναι όλα έτοιμα περίπου στον ίδιο χρόνο. Τα μανιτάρια είναι έτοιμα μόλις τελειώσουν τα υγρά τους και τηγανιστούν ελαφρά. Λίγο πριν σβήσω προσθέτω και το βασιλικό, να απελευθερώσει όλα του τα αρώματα. Σερβίρουμε τα λαζανάκια, από πάνω την κόκκινη σάλτσα και τέλος τα μανιτάρια και απολαμβάνουμε!
















Καλή όρεξη!

Υ.Γ.1= Χρησιμοποίησα έτοιμη σάλτσα, που φτιάχνω εγώ και συντηρώ σε βάζα. Μπορεί να αντικαταστήσετε με 1/2 κουτάκι κονκασέ.
Υ.Γ.2= Προσοχή με το βασιλικό, αν μείνει πολύ ώρα στην φωτιά, μπορεί και να πικρίσει. Η αλήθεια είναι ότι δεν μου έχει συμβεί ποτέ, αλλά το έχω ακούσει τόσες φορές που μου έχει μείνει φοβία!

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

Πλεκτό καπέλο γιορτινό

Μου αρέσουν πολύ τα καπέλα, όπως επίσης και κάθε είδους αξεσουάρ. Τσάντες, φουλάρια, κοσμήματα, είναι τα αγαπημένα μου! Μια ζωή τα ρούχα μου σκούρα και τα ίδια για δεκαετίες.... Τα σκούρα "κόβουν" για όποιον δεν κόβει τις γουρουνιές! Έτσι λοιπόν τα αξεσουάρ, δείχνουν πάντα χαρούμενη και κομψή την μόνιμη ενδυμασία μου, σχεδόν στολή θα έλεγα,  μαύρο παντελόνι, μαύρη φαρδιά μπλούζα και στο τσακίρ κέφι, καφέ, μπλε, και το τολμηρά ανοιχτόχρωμο γκρι!!! Καπέλα στο παρελθόν έραψα πολλά, όταν περνούσα τη φάση της κοπτοραπτικής. Τώρα που η καινούρια μου αγάπη είναι το βελονάκι τα πλέκω και εννοείτε πως τα φοράω φανατικά κι ας έχω πολλές φορές αντιμετωπίσει βλέμματα περιπαικτικά και παρόμοια σχόλια. Γειτόνισσα της μαμάς μου: (το μεγαλύτερο πρακτορείο ειδήσεων της πόλης και μάλιστα διόλου έγκυρο, διαστρεβλώνει ότι της καπνίσει, σαν τις ειδήσεις στο μέγκα σαν να λέμε) 
-Μαρή Ρηνούλα, εσύ είσαι και δεν σε γνώρισα; Λέω πια μπαίνει στην οικοδομή μας η θεία από το Σικάγο,  ΧΑΧΑΧΑΑ.... σκάει και στα γέλια με το σχόλιο της!Της χαμογελώ αμήχανα, τι της απαντάς; Τίποτα......μεγάλη γυναίκα γαρ.

















Δε βαριέσαι, ας λέει ότι θέλει, αυτά να ήταν τα σοβαρά μας προβλήματα!Δυστυχώς υπάρχουν άλλα και αξεπέραστα πολλές φορές...όχι δεν θα μαυρίσω... ας επανέλθω στα καπέλα. 

















Σας δείχνω λοιπόν το νέο γιορτινό μου καπέλο κι ας είναι γύρω μας τα πράγματα, με το συμπάθειο, μ...ί καπέλο.

















Σας γλυκοφιλώ

 Ειρήνη

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

Μια μέρα σαν κι αυτή...

...πριν από τρία χρόνια, έμπαινα στο αυτοκινητάκι μου για να 'ρθω Θεσσαλονίκη, να συναντήσω τον άνθρωπο που έμελλε να γίνει ο άνθρωπος της ζωής μου, ο άντρας μου, ο πατέρας του μικρού μου άγγελου! Τον είχα γνωρίσει μερικές μέρες πριν. Για την ακρίβεια, μου τον γνώρισε ο φίλος μου ο Δημήτρης. Και δικός του φίλος. Είχε περίπου δυο χρόνια που μου έτρωγε το μυαλό ο Δημήτρης, ήθελε να μου γνωρίσει το φίλο του τον Γιάννη. Κι εγώ όλο τον έβριζα και του έλεγα "δεν μας παρατάς ρε Δημήτρη κι εσύ και τα προξενιά σου!!!". Ώσπου μια μέρα, απελπισμένη από την τότε δουλειά μου, πήρα τον Δημήτρη και του είπα ότι ψάχνω απεγνωσμένα για δουλειά. Ο Γιάννης έστεινε μαγαζί τότε στην Πυλαία, το προσωπικό το είχε ήδη πάρει, αλλά δέχτηκε να πάρει το βιογραφικό μου και να μιλήσει μαζί μου. Μιλήσαμε σχεδόν στο πόδι. Μου εξήγησε ότι άργησα να ζητήσω δουλειά, το προσωπικό είχε επιλεχθεί, αλλά σύντομα θα χρειαστούν καινούργια άτομα. Και εκεί ήρθε η πρόταση κλειδί: "Θα σε πάρω" μου είπε... Κι έτσι έγινε!!!

Με πήρε με παπά και με κουμπάρο! Ποιόν κουμπάρο; Μα θέλει και ρώτημα; Τον Δημήτρη βέβαια, που είδε αυτό που θα γινόταν για μας, πριν από μας!!! Τρία χρόνια μετά, έχοντας στα χέρια μου τον μπουμπούκο μου (την Δευτέρα έγινε 6 μηνών!!!), νιώθω τυχερή που γνώρισα αυτόν τον άντρα και ελπίζω να περάσουμε όλη μας την ζωή μαζί!

Υ.Γ.= Κι επειδή αγάπη μου αποκλείεται να θυμηθείς την επέτειο μας (εεε! είπαμε, δεν είναι και τέλειος!) μην έρθεις σπίτι με άδεια χέρια, φέρε και καμιά τουλούμπα!!!!!

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Το κέικ της Κικής...

Μετά το κοτόπουλο της καπετάνισσας είπα να δοκιμάσω κάτι ακόμα από την blogογειτονιά μας. 
















Από την πρώτη στιγμή που είδα το κέικ της Κικής κάτι μου έκανε! Θέλεις το φουντουκάκι που περιέχει, θέλεις ο άγνωστος για μένα συνδυασμός σοκολάτας-κανέλας, θέλεις οι λαχταριστές φωτογραφίες της Κικής... Ε! Πείσθηκα και μπήκα στην κουζίνα.

Συνταγή κι εκτέλεση στο link παραπάνω. Εγώ το μόνο που μπορώ να σας μεταφέρω είναι οι απίστευτες μυρωδιές που πλημμύρισαν την κουζίνα μου! Και μετά ήρθες η υπέροχη γεύση... Ο συνδυασμός σοκολάτας-κανέλας με κέρδισε! Και το φουντούκι που έσκαγε στο στόμα ήταν σούπερ! Δοκιμάστε το!
















Καλή όρεξη!

Υ.Γ.= Πάλι έκανα λίγο τα δικά μου... Έβαλα τρίμμα φουντουκιού και σταγόνες κουβερτούρας, γιατί αυτά είχα! Και σαν γνήσια ξεχασιάρα που είμαι, δεν έβαλα μπέικιν! Ευτυχώς δεν ήταν καταστροφικό!!!

Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Χριστουγεννιάτικο στεφάνι

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω και τη φοβερή εμπειρία στο πλέξιμο, αλλά μου αρέσει πολύ. Πάντα πίστευα, πως για να δείξεις κάτι σε κόσμο θα πρέπει να είναι, το λιγότερο, πολύ καλό. Αυτή μου την πεποίθηση την βρήκα, σχεδόν, εκδικητικά μπροστά μου. Εγώ εκδικήθηκα τον εαυτό μου και επέλεξα ένα επάγγελμα που σε αφήνει, την κάθε φορά, "ξεβράκωτο" μπροστά στα μάτια πολλών ανθρώπων. Να αναρωτιέσαι αγωνιωδώς  αν τα κατάφερες, αν ήσουν "το λιγότερο πολύ καλός". Μετά από έτη πολλά και παθήματα άλλα τόσα αρχίζω να καταλαβαίνω πως δεν έχει νόημα, κανένα, τόση υπερβολή στις πεποιθήσεις μου. Γιατί προσωπικά έχανα την χαρά του: φτιάχνω, παίζω, διασκεδάζω, δημιουργώ. Τι κι αν δεν είμαι άρτια σε ότι κάνω αρκεί να το χαίρομαι. Δεν μπορώ να αποφύγω τα λάθη ούτε να αποκτήσω χάρες που δεν μου χαρίστηκαν. Θα προχωρήσω με ότι έχω, όπως μπορώ μόνο να είμαι ευχαριστημένη και γεμάτη, που είμαι γεμάτη το λέει  και η ζυγαριά μου άλλωστε! 












Έτσι λοιπόν φτάνουμε και στο δια ταύτα, διότι από το πλέξιμο σας το ξεκίνησα. Είμαι η Ειρήνη και δεν ντρέπομαι να μοιραστώ μαζί σας τα πλεκτά μου που είναι το λιγότερο.... φτιαγμένα με αγάπη! Ήθελα να φτιάξω κάτι για την εξώπορτα μας και... ταν - ταν -  ταααν, που λέει κι ο γιος μου, ιδού. Σας γλυκοφιλώ. 

Ειρήνη

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

Το σαραγλί της μαμάς μου...

μια δοκιμασμένη συνταγή!!!

Αυτό είναι ένα γλυκό που κάνει η μαμά μου εδώ και χρόνια. Με απίστευτη μαεστρία γεμίζει ταψιά, που την βγάζουν ασπροπρόσωπη σε γιορτές και κάθε είδους συνεστιάσεις... Θραύση έκανε στην βάφτιση του μικρού μου! Ένα γλυκό που φτιάχνει όταν περιμένει τον γαμπρούλη της απ' την Αθήνα... Τι να κάνουμε; Συμπάθειες είναι αυτές!!!
Η συνταγή της μαμάς μου είναι για το ταψί της κουζίνας. Επειδή όμως είναι μεγάλη ποσότητα και επειδή εγώ δεν βρίσκω χύμα φύλλο (το συσκευασμένο είναι 450 gr), το έχω προσαρμόσει για ένα ταψί 30x20.

ΥΛΙΚΑ:

1 πακέτο φύλλο κρούστα για γλυκά
150 gr καρύδια
κανέλα και γαρύφαλλο
Ελαιόλαδο
1 λεπτή ξύλινη βέργα (αν δεν έχουμε, κάνει και μια βελόνα πλεξίματος)

Για το σιρόπι:
2 κούπες ζάχαρη
1,5 κούπα νερό 
1/2 λεμόνι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Στρώνω ένα φύλλο κρούστας σε μια επιφάνεια εργασίας. Λαδώνω το φύλλο μ' ένα πινέλο.

Τοποθετώ πάνω στο πρώτο φύλλο ένα δεύτερο.

Πασπαλίζω με το μείγμα του καρυδιού. Παίρνω την βέργα και πάνω σ' αυτήν τυλίγω το φύλλο σφιχτά (από την μεγάλη διάσταση)...

Ώσπου να γίνει ένα ρολό. Το σουρώνω προς τα μέσα, όπως φαίνεται στην φωτογραφία.

Βγάζω προσεκτικά απ' την βέργα και τοποθετώ σ' ένα ταψί.

Μόλις είναι όλες οι βέργες έτοιμες, λαδώνω καλά μ' ένα πινέλο.

Κόβω κάθε βέργα στα 4 (ή αν θέλω σε μικρότερα κομμάτια) και το ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 με αέρα για περίπου 30 λεπτά (τσεκάρω το χρώμα του, να γίνει χρυσαφένιο).

Ταυτόχρονο με το γλυκό στο φούρνο, βάζω και το σιρόπι να γίνεται. Εδώ έκανα πάλι μια τσαχπινιά... έβαλα ένα ξυλάκι κανέλας και μια φλούδα απ' το λεμόνι που θα στύψω λίγο πριν σβήσω το σιρόπι.

Βγάζω το γλυκό από τον φούρνο, σβήνω το σιρόπι, αφήνω το γλυκό να πάρει μια ανάσα για πέντε λεπτά και σιροπιάζω (ζεστό γλυκό, ζεστό σιρόπι).

Αφήνω για μερικές ώρες για να απορροφηθεί καλά το σιρόπι. Σερβίρω και απολαμβάνω!
















Καλή όρεξη!

Υ.Γ.= Το καρύδι μπορεί να αυξηθεί σαν ποσότητα, ανάλογα με τα γούστα μας. Εγώ το χοντροκόβω μ' ένα μαχαίρι, αλλά μπορείτε να το βάλετε και στο Multi. Επίσης η ποσότητα της κανέλας και του γαρίφαλου είναι ανάλογη με τα γούστα μας.

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

Πλεκτοί χιονάνθρωποι

- Μαμά τι πλέκεις;
- Έναν χιονάνθρωπο αγάπη μου.
- Μαμά τι είναι η δουλειά σου; Α ναιαιαι μαγειρευτής και να πλέκεις.
- Ναι αγοράκι μου αυτές είναι οι δουλειές μου και να παίζω καμιά φορά στο θέατρο, ε; 
- Όπως εκεί στην φωτογραφία μαμά μου; 
- Ναι δεν το έχουμε πει; 


















Εδώ και λίγο καιρό τον προετοιμάζω για το ενδεχόμενο να εργαστώ, μετά από τέσσερα χρόνια! Συχνά μου λέει πως προτιμά να είμαι στο σπίτι μαζί του να μαγειρεύω και να παίζουμε! Μεσολαβεί σιωπή ολίγων δευτερολέπτων...

- Να πας μαμά να είσαι ηθοποίος (ο τονισμός στο "ποι" δικός του) κι εγώ θα σε φροντίζω!


















Σε λίγο καιρό λοιπόν θα παίζω, θα καααάθομαι και θα με φροντίζει ο γιος μου! Μέχρι να έρθει η ώρα, εγώ στο πόστο μου, νοικοκυρά και πλέχτρα! Σας γλυκοφιλώ.

Ειρήνη.

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013

Ψάρι στο αλάτι...

ένας διαφορετικός τρόπος μαγειρέματος του ψαριού!

Είναι πολύ απλό να φτιάξεις ψάρι στο αλάτι, όσο κι αν ακούγετε δύσκολο! Το καταπληκτικότερο όλων όμως είναι ότι δεν μυρίζει "ψαρίλα" (ναι, το ξέρω ότι είναι ψάρι!) και ότι γίνεται πολύ-πολύ ζουμερό και γευστικό. Συνήθως χρησιμοποιώ ένα ψάρι μεγάλο, κάτι περισσότερο από ένα κιλό. Αυτή τη φορά όμως ο ψαράς μου δεν είχε τόσο μεγάλο ψάρι, γι' αυτό αρκέστηκα σε δυο μικρότερες (συνολικό βάρος 1,1 kg) τσιπούρες. Βέβαια κάνουν κι άλλα ψάρια, όπως φαγκρί, συναγρίδα, κλπ.  Το μεγάλο μυστικό είναι να ζητήσετε να σας καθαρίσουν μόνο τα εντόσθια του ψαριού και όχι (επαναλαμβάνω: όχι!!!) τα λέπια! Αλλιώς θα σας γίνει λύσσα...

ΥΛΙΚΑ:

1 μεγάλο ψάρι (ή δυο μικρότερα)
1 κιλό αλάτι χοντρό
φρέσκα μυρωδικά (δυόσμος, σέλινο, μαϊντανό)
ξερά μυρωδικά (ρίγανη, βασιλικό)
Αλάτι και πιπέρι
Λάδι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Πλένω καλά τα ψάρια μου και τα αφήνω σ' ένα σουρωτήρι, για να στραγγίσουν καλά

Παίρνω ότι αρωματικά έχω (δυόσμος και ρίγανη από τα γλαστράκια που κοσμούν το παράθυρο της κουζίνας μου)...

και λίγο σέλινο από το ψυγείο μου και τα πλένω καλά.

Σ' ένα πυρίμαχο σκεύος βάζω μια στρώση αλάτι, όσο να καλυφθεί ο πάτος του. Ρίχνω ξερά μυρωδικά και από πάνω τοποθετώ τα ψάρια. Γεμίζω την κοιλίτσα τους με τα φρέσκα μυρωδικά...

και σκεπάζω τα ψάρια με αλάτι, να μην φαίνονται καθόλου. 

Ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 με αέρα για 40 λεπτά. Βγάζω από το φούρνο και μ' ένα μαχαίρι σπάω την κρούστα του αλατιού.

Με την βοήθεια ενός κουταλιού αφαιρώ το αλάτι πάνω από το ψάρι.

Με το χέρι μας ανασηκώνουμε την πετσούλα και την αφαιρούμε. Σ' αυτό το σημείο φεύγουν και τα λέπια, που προστάτεψαν το ψάρι στο ψήσιμο.

Έτσι αφαιρούμε το ψάρι φιλεταρισμένο. Βγάζουμε το κόκκαλο και συνεχίζουμε με το κάτω μέρος του ψαριού.

Σερβίρουμε με φρέσκο λαδάκι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι και αλάτι. Απολαμβάνουμε με τηγανιτές πατατούλες, μαγιονέζα και σαλάτα! 
















Καλή όρεξη!

Υ.Γ.1= Όταν πέσει λίγο απ' τα χοντρό αλάτι στο πιάτο και το γευτείς με το ψάρι, είναι απίστευτη η έκρηξη γεύσης στο στόμα!
Υ.Γ.2= Η συνταγή αυτή είναι του Jamie Oliver, μόνο που εγώ δεν βάζω ασπράδι αυγού στο αλάτι (ανακάτευε το αλάτι με το ασπράδι και το έστρωνε). Καθώς επίσης ο Jamie (φίλος μου!!!) το έψησε στην άμμο, σε μια παραλία!