Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013

Απολογισμός....

Σε λίγες ώρες το 2013 θα μας αποχαιρετίσει... Σκεφτόμουν λοιπόν γι' αυτό το 13! Ο περισσότερος κόσμος θα σου πει ότι ήταν μια κακή χρονιά... Μια χρονιά που βούλιαξε την χώρα μας βαθιά... Μια χρονιά που έφερε πολλούς ανθρώπους στα όρια της εξαθλίωσης... Μια χρονιά γεμάτη φτώχεια και ανεργία... Όχι, μην νομίζετε ότι εμένα δεν με άγγιξαν όλα αυτά! Μην φανταστείτε ότι εμένα μου τρέχουν τα λεφτά απ' τα μπατζάκια! Ή ότι έχω την καλύτερη δουλειά που θα μπορούσα να φανταστώ... Μηχανικός και να δουλεύω (μετά από πολύμηνη αναζήτηση!!!) 4ώρη σε σούπερ μάρκετ; Εεεεεε! Δεν το λες και μεγάλη επιτυχία... 
(Η φωτογραφία από εδώ )
Είναι όμως τόσα άλλα τα πράγματα που μπορούν να κάνουν έναν άνθρωπο ευτυχισμένο!!! Και για μένα που το 13 ήταν πάντα ο τυχερός μου αριθμός, νομίζω ότι το 2013 ήταν πολύ γενναιόδωρο μαζί μου! Στις 13/1/13 (πόσο σημαδιακή ημερομηνία;) παντρεύτηκα τον άνθρωπο που αγαπώ, που εκτιμώ, που σέβομαι και που θέλω μαζί του να περάσω το υπόλοιπο της ζωή μου! Το πρώτο εξάμηνο του 2013 ήμουν έγκυος κι αν και δεν ασπάζομαι την άποψη ότι είναι η καλύτερη περίοδος στη ζωή μια γυναίκας, πιστεύω ότι είναι μια ξεχωριστή εποχή, που θα θυμάμαι με πολύ αγάπη!!! Στις 25/5/13 ήρθε στην ζωή μου ο πιο γλυκός άντρας που θα μπορούσα ποτέ να ζητήσω: ο γιος μου!!! Και από τότε η ζωή μου έχει αλλάξει ριζικά, τίποτε δεν είναι όπως πριν! Όλα γύρω μου είναι πιο όμορφα... Κι εγώ πρέπει να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος γι' αυτόν... Πρέπει να αγωνίζομαι και να προσπαθώ και γι' αυτόν... Εντάξει, δεν θα γράψω ένα σεντόνι αναλύοντας πράγματα που οι περισσότερες γυναίκες νιώθουν, δεν διαφέρω εγώ στο πως βλέπω το θέμα της μητρότητας (το ξέρω ότι άνθρωποι που με ξέρουν από παλιά, θα γελούν μαζί μου... Δεν τα πήγαινα ποτέ καλά με τα παιδιά...) κι ας είμαι η τέλεια κουκουβάγια!!!
(Η φωτογραφία από εδώ )
Θέλω μόνο να ευχηθώ σε όλο τον κόσμο το 2013 να φύγει παίρνοντας μαζί του ότι μας πόνεσε, ότι μας στεναχώρησε!!! Το 2014 που έρχεται να φέρει υγεία για όλους και ιδιαίτερα για όλα τα παιδιά του κόσμου! Να φέρει τους ανθρώπους πιο κοντά! Να μας φέρει ανθρωπιά για να μπορούμε να βρισκόμαστε πάντα ο ένας δίπλα στον άλλο! Να μας φέρει αγάπη και όμορφες στιγμές! Να μας φέρει υπομονή για να αντιμετωπίζουμε τα δύσκολα! Και τέλος να φέρει το χαμόγελο στο πρόσωπο των ανθρώπων που έχουν πονέσει, που το έχουν στερηθεί...
Καλή Χρονιά!!!

Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013

Ο Αι Βασίλης γδύθηκε!

Η μεγάλη αδερφή της μαμάς μου ζει στην Αυστραλία με την οικογένεια της. Η θεία αγαπούσε πολύ να αλληλογραφεί με όλους τους συγγενείς στην Ελλάδα. Ήταν γι' αυτήν η επαφή με το κομμάτι που άφησε πίσω της, την υπέροχη χώρα της, τους καταπληκτικούς συγγενείς της, το απίστευτο δέσιμο των ανθρώπων και ένα σωρό άλλα, που πιστεύω ότι της φαντάζουν έτσι λόγω της μακράς απουσίας της. Διότι και την χώρα δεν την λες υπέροχη σε όλες της τις εκφάνσεις και οι συγγενείς δεν είναι καταπληκτικοί και επ΄ ουδενί όλοι δεμένοι, αλλά κατά καιρούς σκυλοφαγωμένοι! Όταν ήμουν παιδάκι την περίοδο των γιορτών κατέφθανε στο σπίτι μας το δέμα από την μακρινή Αυστραλία! Χαρές και πανηγύρια με τα εξωτικά καλούδια! Το καλλίτερο μου όλων των εποχών το ροζ καγκουρό, που ακόμη δεν έχω συγχωρήσει την μαμά μου που μου το εξαφάνισε σε μία εκκαθάριση... Αυτό όμως που μου έκανε απίστευτη εντύπωση ήταν οι φωτογραφίες των ξαδέλφων μου. Πόζαραν χαρούμενοι μπροστά στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο με ρούχα καλοκαιρινά... Θεέ μου πόση τρέλα κουβαλούν εκεί μακριά, σκεφτόμουν! Βέβαια οι κάρτες τους όλα μα όλα τα χρόνια ήταν οι κλασσικά χιονισμένες με φάτνες και Αι Βασίληδες στο τζάκι. Η φετινή μας κάρτα όμως, έκανε την έκπληξη! Ο Άγιος στην θέση του φυσικά, αλλά αλλιώτικος, με βερμούδα, λαχούρ υποκάμισον , σαγιονάρες και σανίδα σερφ ανά χείρας!
Ο  Μάριος έκπληκτος, όπως εγώ άλλοτε, μου λέει:
-Aαα!!! Mαμά τι έπαθε ο Αι Βασίλης, γιατί έβγαλε τα ρούχα του;
-Δεν τα έβγαλε αγάπη μου, έχει κι άλλα ρούχα, όπως κι εμείς και τα φοράει όταν βρίσκετε σε πιο ζεστά μέρη.
Έτσι λοιπόν ευχόμαστε σε όλους σας, χαρούμενη χρυσή πρωτοχρονιά με όποιον καιρό, όπου κι αν βρίσκεστε. Ο Άγιος να πάει σε όλους με όποια περιβολή, αρκεί κάτι να λάβει ο καθένας!
Σας γλυκοφιλούμε.

Μπαμπάς - Μαμά - Μάριος.

Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2013

Φιλέτο λαβράκι με σπανάκι και κάπαρη...

Χρόνια πολλά σε όλους!!! Μετά από ένα μικρό διάλειμμα για ξεκούραση, φαγητό και οικογενειακές μαζώξεις, επιστρέψαμε με μια συνταγή για ψαράκι. Το σηκώνουν άλλωστε οι μέρες που έρχονται για να αποτοξινωθούμε λιγάκι από το κρέας, που κοντεύει να βγει από τα αφτιά μας!!! 
Αν η λέξη "φιλέτο" σας τρομάζει, σας λέω ότι μπορείτε πολύ εύκολα να φιλετάρετε ψάρι ή ακόμα-ακόμα να βάλετε ολόκληρο το ψάρι. Το αποτέλεσμα θα είναι εξίσου νόστιμο!

ΥΛΙΚΑ:

2 λαβράκια (περίπου 400 gr το καθένα)
2 μέτριες πατάτες
3 φρέσκα κρεμμυδάκια
500 gr σπανάκι
2 κουτ. σούπας κάπαρη
αλάτι και πιπέρι
ελαιόλαδο

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Καθαρίζουμε και πλένουμε καλά το σπανάκι. Εγώ συνηθίζω να το αφήνω κανά μισάωρο σε λεκανίτσα με νερό και λευκό ξύδι. Καθαρίζουμε τις πατάτες και τις κόβουμε σε ροδέλες περίπου 0,5-1 cm. Σε μια κατσαρόλα ή τηγάνι βάζουμε λάδι να ζεσταθεί καλά. "Φοβερίζουμε" τις πατάτες για 1-2 λεπτά από κάθε πλευρά.
Τις βγάζουμε απ' την κατσαρόλα και την αφήνουμε σε απορροφητικό χαρτί. Στο ίδιο σκεύος ρίχνουμε τα κρεμμυδάκια, που προηγουμένως έχουμε ψιλοκόψει.Το τσιγαρίζουμε για λίγο μόνο του και αμέσως μετά προσθέτουμε και το σπανάκι.
Αφήνουμε το σπανάκι να τσιγαριστεί καλά και να βγάλει τα υγρά του. Αλατοπιπερώνουμε και αφήνουμε σε χαμηλή φωτιά, έως ότου μείνει με ελάχιστη υγρασία.
Ταυτόχρονα φιλετάρουμε το ψάρι (αν μπορεί ο ψαράς μας ακόμα καλύτερα!). Το μυστικό είναι το σωστό μαχαίρι: κοφτερό, με όσο πιο λεπτή λεπίδα γίνεται και οπωσδήποτε με ίσια λεπίδα και όχι πριονωτό!!! Σε επιφάνεια κοπής τοποθετούμε το ψάρι και κόβουμε ακριβώς εκεί που τελειώνει το κεφάλι μέχρι να συναντήσουμε το κεντρικό κόκκαλο. Σ' αυτό το σημεία πλαγιάζουμε το μαχαίρι και κόβουμε παράλληλα με το κόκκαλο. .
Καλό είναι όσο κάνουμε αυτή τη διαδικασία, με το ελεύθερο χέρι να πιέζουμε το ψάρι, για να μην ξεφύγουμε πολύ και έχουμε φύρα
Μόλις φτάσουμε στην ουρά, αφαιρούμε το κομμάτι που φιλετάραμε και αφαιρούμε τα αγκάθια από το σημείο της κοιλιάς. Συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο και το κάτω μέρος του ψαριού.  
Μόλις τελειώσουμε με το ψάρι και είναι έτοιμο το σπανάκι, στήνουμε το πιάτο. Σε μια λαδόκολλα τοποθετούμε πρώτα μια στρώση από τις πατάτες.  
Από πάνω βάζουμε το μισό σπανάκι και την μια κουταλιά της κάπαρης, που έχουμε ψιλοκόψει. 
Τέλος τοποθετούμε το λαβράκι σταυρωτά, αλατοπιπερώνουμε και βάζουμε και λίγο λαδάκι. 
Κάνουμε την λαδόκολλα πακέτο, το τυλίγουμε και με αλουμινόχαρτο και τοποθετούμε σ' ένα ταψί. Κάνουμε την ίδια διαδικασία και για το άλλο ψάρι. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς με αέρα για 30-40 λεπτά. 
Βγάζουμε από το φούρνο, σερβίρουμε με την λαδόκολλα και απολαμβάνουμε! 
Καλή όρεξη!

Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

Πολλές ευχές...

Τα Χριστούγεννα είναι μόλις ένα βήμα μακριά και οι προετοιμασίες για το γιορτινό τραπέζι σχεδόν ολοκληρώθηκαν! Το μενού μας θα είναι πλούσιο, θα "δανειστούμε"  συνταγούλες από τα γειτονικά blog και το σπίτι θα γεμίσει μυρωδιές!!! Θα γεμίσει όμως και ανθρώπους, αγάπη και προσμονή για τον Άι Βασίλη (αυτό είναι σπόντα για τον καλό μου!!!)
Θα τα πούμε λοιπόν μετά τα Χριστούγεννα, μέχρι τότε όμως θα θέλαμε να ευχηθούμε σε όλους:
Καλά Χριστούγεννα
με υγεία, αγάπη και όμορφες στιγμές, με ανθρώπους που αγαπάτε!!!

Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013

Γούρια για καλή τύχη!

Οι μέρες μας τρεχάτες. Δουλειές στο σπίτι, γλυκά, καμιά βόλτα Χριστουγεννιάτικη για τον Μάριο και ένα κρύωμα που άρπαξα με έχουν εξουθενώσει. "Μέσα στις δουλειές των ημερών έβαλα κι άλλο μπελά στο κεφάλι μου..." σκεφτόμουν καθώς κοιτούσα τα υλικά σε μιαν άκρη να με περιμένουν. Έτσι ένα βράδυ αποφάσισα να καταπιαστώ με την κατασκευή μπιχλιμπιδιών.

Έκανα γούρια κλασσικά που μπορείς να κρεμάσεις
 αλλά και βραχιολάκια.

Όταν αργότερα τα έβαλα σε μικρά κατακόκκινα πουγκάκια για να τα πακετάρω, χαλάλισα τον χρόνο μου! Μου άρεσε πολύ που έφτιαξα δώρα χειροποίητα για τις φίλες μου. Ελπίζω να φέρουν τύχη στις αγαπημένες μου για το 2014. Δεν τελείωσα ακόμη με τα χειροποίητα δώρα μου....πλέκω σκούφους και μπερεδάκια και φυσικά θα φτιάξω κι άλλα γούρια. Εύχομαι σε όλους, να περάσετε όμορφα Χριστούγεννα, με αγάπη και υγεία!
Σας γλυκοφιλώ! Ειρήνη

Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2013

Την στρουμφίσαμε για τα καλά!!!

Το πιτσί βαφτίστηκε στις 27 Οκτωβρίου (τώρα πήρα τις φωτογραφίες!), με την ελπίδα να σταματήσουν οι χαζογονείς του να το φωνάζουν πιτσί και να επικεντρωθούν στο Λευτέρης... Κάποια στιγμή θα γίνει κι αυτό!!! Η ημερομηνία επιλέχθηκε (τριήμερο γαρ!) έτσι ώστε να μπορέσουν να είναι μαζί μας οι αγαπημένοι μας από μακριά: η αδερφούλα μου οικογενειακώς και ο κουμπαρούλης από την Αθήνα! Επειδή ο γάμος μας έγινε στα δικά μου μέρη, η βάφτιση έλαβε χώρα στα πάτρια εδάφη του καλού μου, δηλαδή τον νομό Πιερίας. Ξέροντας καλά τα μέρη, διάλεξε ένα μικρό, πετρόχτιστο εκκλησάκι πάνω στον Όλυμπο! Χωμένο μέσα σ' ένα ξέφωτο, ήταν πραγματικά μια εκπληκτική επιλογή!!!
Η αγχωμένη μάνα είχε μεριμνήσει για τα πάντα, όλα μόνη της και όλα χειροποίητα! Το θέμα της βάφτισης δεν μπορούσε να είναι άλλο από στρούμφ!!! Γιατί; Γιατί τα λατρεύω από μικρή! Γιατί το πιτσί είναι το μικρό μου στρουμφάκι! Και τέλος γιατί εδώ και χρόνια οι κολλητές μου (πέντε τον αριθμό, ζωή να 'χουν!!!) με φωνάζουν παπαστρούμφ... Τυχαίο; Δεν νομίζω!!!
Το βιβλίο ευχών χειροποίητο με πολύ αγάπη και μεράκι! Muffins με γαλάζια ζαχαρόπαστα και με λευκό γλάσο λεμονιού σχηματισμένα τα γράμματα για το ονοματάκι μας!
Μπισκοτάκια κι αυτά με ζαχαρόπαστα και χαρούμενα στρουμφάκια!
Η νονά μας, μας έφτιαξε γλυκά πρέτσελ με λευκή σοκολάτα! (Ότι έμεινε τα τσάκισα μέχρι τελευταίου ψίχουλου!)
Για τα παιδάκι πήρα κούπες στρούμφ και τις γέμισα με μπόλικα ζαχαρωτά που λατρεύω... Ένα έβαζα στην κούπα, ένα στο στόμα μου!!!
Για τους μεγάλους καρό πουγκάκι με μπρελόκ στρούμφ! Βέβαια όλα τα λεφτά ήταν τα κουφέτα, κρίσπι του Χατζηγιαννάκη, απλά άπαιχτα!!! 
Στόλισα με στρούμφ το κουτί της βάφτισης... 
το μπουκάλι για το λάδι... (για το μπουκάλι επιστρατεύτηκαν τα μεγάλα μου ανίψια! Μάζεψαν ότι στρούμφ είχαν από τα αυγά κίντερ!)
 και γενικά τα πάντα όλα!!!
Το λουλουδάκι μου με την νονά του... 
και με την μανούλα και τον μπαμπάκα!!!
Μ' αυτά και μ' αυτά όμως το παιδάκι μου πείνασε!!! Και τι πιο νόστιμο από την μανούλα!!!

Υ.Γ.= Όλα έγιναν όπως τα ήθελα, με την βοήθεια της αδερφής μου... που ανέχτηκε τις υστερίες μου!!!

Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

Η επιστροφή.... και μια καλή παράσταση!

Μου έχει λείψει πολύ το θέατρο. Μπορεί να έχει στιγμές δύσκολες, αλλά έχει και αμέτρητες χαρές.
Δεν παραπονιέμαι ωστόσο γιατί από το 2009, που έπαιξα για τελευταία φορά, η ζωή μου χάρισε απίστευτη ευτυχία! 
Η εγκυμοσύνη, η γέννηση του γιου μου, το μεγάλωμα του... Ήταν απόφαση να είμαι δίπλα του μέχρι και τώρα που είναι τριών και κάτι.
Και μην φανταστείτε πως ο καλός μου είναι εφοπλιστής. Απλώς λόγω επαγγέλματος από πάντα ήμουν σκληραγωγημένη στις '"οικονομικές κρίσεις"  και όχι μόνον. Εξάλλου το εισόδημα μου θα ήταν μια  πολύ μικρή ανάσα για την οικογένεια. Δεν θα έχανα δα και την σίγουρη ασφαλή μου θέση. Το παραπάνω σήμερα ακούγεται και λίγο ανέκδοτο, "σίγουρη θέση"... Επίσης δεν έχω κοινό που περιμένει την επόμενη δουλειά μου με αγωνία. Και στο τέλος βρε αδερφέ θα έκοβα για λίγο τα bottox!!! Το μόνο που με αναστάτωσε ελαφρώς ήταν το ότι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μου έγιναν τρεις προτάσεις και η στεναχώρια μου ήταν μεγάλη, περισσότερο γιατί στα έντεκα χρόνια που ''κυνηγούσα" την δουλειά ουδέποτε μου προτάθηκε κατιτίς. Διεκδικούσα τα πράγματα με πολλή δυσκολία. Την Άνοιξη που μας έρχεται όμως θα είμαι πάλι πίσω, στις αγαπημένες μου πρόβες. Θα δουλέψω επιτέλους με έναν άνθρωπο αγαπημένο, που ονειρευόμουν τη συνεργασία μας εδώ και πολλά πολλά χρόνια! Χθες πήρα τις πρώτες μου οδηγίες από τον σκηνοθέτη! Έχω μεγάλη χαρά και αγωνία. Στιγμές-στιγμές αγχώνομαι λιγουλάκι... Αλλά όλα καλά θα πάνε.
Εν τω μεταξύ τις προάλλες είδα μια φοβερή παράσταση και θέλω να σας την προτείνω. Πέρασα υπέροχα, γέλασα με την καρδιά μου και ζήλεψα τις απολαυστικότατες ερμηνείες των νέων ηθοποιών αλλά και του, επί σκηνής, καλού τσελίστα. Η ταυτότητα της παράστασης: "Μein komplex". Μια ξεκαρδιστική κωμωδία για την επίσκεψη ενός άνδρα που πρόκειται να γίνει διάσημος, σ' έναν ήδη διάσημο ψυχίατρο, στη Βιέννη του 1920, ζητώντας τη βοήθεια του, μια και η σεξουαλική του ζωή δεν είναι αυτή που θα επιθυμούσε ο ίδιος... Ο ασθενής  είναι ο Χίτλερ ο οποίος μπαίνει, με την φιλενάδα του Κριστίν, στο ιατρείο του Σίγκμουντ Φρόιντ! Ο Φρόιντ αναλαμβάνει να βοηθήσει αυτό το ασυνήθιστο ζευγάρι και δεν αργεί να ξεκινήσει μια σειρά από αναπάντεχες, "δυσάρεστες" αλλά εξαιρετικά κωμικές καταστάσεις. Οι μορφές του υποψήφιου δικτάτορα και του διασημότερου ψυχίατρου είναι σκιαγραφημένες με γλαφυρότητα και πολύ χιούμορ. 
ΔΙΑΝΟΜΗ: Μάνθος Καλαντζής - Βαρβάρα Καρά - Κώστας Καραμουσαλής . 
ΤΣΕΛΟ: Σταύρος Παργινός 
ΔΙΑΣΚΕΥΗ-ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ-ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μπάμπης Κλαλιώτης 
ΚΙΝΗΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Μόνικα Κολοκοτρώνη 
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Σταύρος Παργινός 
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΦΩΤΙΣΜΩΝ: Τάσος Γράσος 
Θέατρο Άλμα Β΄ Σκηνή-Αγίου Κων/νου & Ακομινάτου 15-17  
Σας γλυκοφιλώ

Ειρήνη

Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

Lebkuchen και μυρωδιές Χριστουγέννων...

Είμαστε πλέον στην τελική ευθεία για την πιο αγαπημένη γιορτή όλων! Χθες η μέρα είχε πολλές μυρωδιές Χριστουγέννων μιας και έφτιαξα κουραμπιέδες και μπισκοτάκια lebkuchen! Κουραμπιέδες έφτιαξα, όπως πάντα, του Παρλιάρου, με την φετινή του παραλλαγή: καραμελωμένα αμύγδαλα! Δεν μπορώ να σας πω πολλά για το αποτέλεσμα, γιατί εγώ δεν τους τρώω... Τα lebkuchen ομως έγιναν φανταστικά!
Lebkuchen έφαγα πρώτη φορά σε Χριστουγεννιάτικο παζάρι στην Γερμανία. Η επόμενη ήταν τα Χριστούγεννα που περάσαμε στην Αυστρία. Τις χώρες αυτές τις έχω επισκεφτεί και άλλες εποχές του χρόνου, αλλά νομίζω ότι τα Χριστούγεννα τους πηγαίνουν περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη εποχή! Τι γεύσεις, τι μυρωδιές, τι εικόνες!!! Γεμίζεις στο φουλ!
Τα Lebkuchen τα αγάπησα με την πρώτη μπουκιά!!! Λατρεύω τα αρώματα τους και τα σχέδια που τους δίνουν!
Το σπιτάκι αυτό το έβγαλα φωτογραφία για να το θυμάμαι... Ευτυχώς όμως την γεύση τους μπορώ να την απολαμβάνω πάντα!!! Η συνταγή είναι της αγαπημένης μου αδερφούλας, που μου τα έφτιαχνε τα τελευταία χρόνια! Ε, φέτος είπα να στρωθώ κι εγώ...

ΥΛΙΚΑ:

150 gr μέλι
80 gr καστανή ζάχαρη
50 gr βούτυρο
250 gr αλεύρι
2 κουτ. γλυκού μπέικιν
1 αυγό
ξύσμα λεμονιού (που εγώ δεν έβαλα!)
150 gr τριμμένα καρύδια
1 κουτ. γλυκού κανέλα
2 κουτ. γλυκού μπαχαρικό για lebkuchen
1 πρέζα αλάτι 

για την διακόσμηση:
200 gr άχνη
λευκή ή μαύρη σοκολάτα
χρωματιστή τρούφα
σταγόνες σοκολάτας
καραμελάκια ή όποιο άλλο διακοσμητικό μας αρέσει!

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Σ' ένα κατσαρολάκι ζεσταίνουμε το μέλι, με την ζάχαρη και το βούτυρο μέχρι να λιώσει η ζάχαρη. Αφήνουμε στην άκρη να κρυώσει αρκετά (και λέω αρκετά, γιατί εγώ το έκαψα λίγο το χεράκι μου!).
Σ' ένα μπολ βάζουμε το αλεύρι, το μπέικιν και τα ανακατεύουμε καλά. Χωρίζουμε το ασπράδι από τον κρόκο και προσθέτουμε στο αλεύρι τον κρόκο, το ξύσμα, τα καρύδια και τα μπαχαρικά. Το μπαχαρικό που βάζουμε το βρίσκω συνήθως στο Γερμανικό σούπερ μάρκετ. Αν όμως δεν το έχετε, σας γράφω στο τέλος τα υλικά απ' τα οποία αποτελείται και βάζετε τις ποσότητες ανάλογα με το γούστο σας.
Στο μείγμα του μελιού βάζω το αλάτι και το προσθέτω στο αλεύρι.
Ανακατεύω καλά και έτσι έχω ένα μαλακό ζυμαράκι.
Ανοίγω την ζύμη μου σε πάχος 6-7 χιλιοστών και κόβω στα σχήματα που θέλω.
Τοποθετώ σε ταψί που έχω στρώσε λαδόκολλα και ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 160 με αέρα για 12 λεπτά.
 Αφήνω να κρυώσουν καλά πριν τα διακοσμήσω.
Χτυπάω το ασπράδι σε μαρέγκα και βάζουμε την άχνη. Αλείφουμε τα μπισκοτάκια μας με γλάσο και γαρνίρουμε με ότι διακοσμητικά θέλουμε!
Επειδή θηλάζω και τα αυγά που χρησιμοποίησα είναι από το σούπερ μάρκετ, δεν τόλμησα να φτιάξω το γλάσο που αναφέρω. Είχα λίγη ζαχαρόπαστα (περίσσεψε από την βάφτιση του Λευτέρη) και λευκή σοκολάτα και αρκέστηκα σ' αυτά! Τα αγοράκια γαλάζια και τα κοριτσάκια σε λευκό και τρούφα!
Καλή όρεξη!

Υ.Γ.1= Το μπαχαρικό για lebkuchen αποτελείται (αντιγράφω από το σακουλάκι) από: κανέλα, άνισος αστεροειδής, γαρύφαλλα, γλυκάνισος, άνθος μοσχοκάρυδου, κορίανδρος, ζιγγιβέρι (ανάθεμα με κι αν ξέρω τι είναι αυτό!), μοσχοκάρυδο και κάρδαμο.
Υ.Γ.2= Τα καρύδια τα αντικατέστησα με τριμμένο αμύγδαλο και φουντούκι, σε ίσες ποσότητες!

Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013

Ξαναγάπησα μια πολυθρόνα!

Τούτο εδώ το μπλογκ το έφτιαξε η αδελφή μου. Το βάφτισε "Η κουκουβάγια και το σόι της". Λέγοντας "σόι" είχε κατά νου εμένα. Σήμερα όμως αποφάσισα να βάλω στον χορό και άλλο μέλος της οικογένειας, την μαμά μας! Η μανούλα έραβε από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου και ακόμη πιο πίσω. Μάλιστα μια φορά που ήμουν μικρούλα, έτρεχα σαν το διαόλι πάνω κάτω και τρύπησα τα χέρια μου, για την ακρίβεια έσπασαν καρφίτσες μέσα στις μικρές μου παλάμες. Φέτος η μαμά μου υποσχέθηκε πως τις γιορτές θα είναι μαζί μας, στην Αθήνα. Η χαρά μας ανείπωτη! Αλλά για ακόμα μία φορά η κυρία μας την έσκασε. Πως δεν ησυχάζει μακριά από το σπίτι της! Θα καθίσει λίγες μέρες, αλλά θα επιστρέψει συντομότερα γιατί έχει έκτακτο ραντεβού με γιατρό, που η ίδια φρόντισε να κλείσει! Δεν της θυμώνω όμως και λίγες μέρες μαζί της μου αρκούν. Απολαμβάνουμε την φροντίδα της και η ζυγαριά τρέμει από τον φόβο της! Τα λέμε με τις ώρες και ο μικρός παίζει μαζί της ενθουσιασμένος. Κάνει καλή παρέα με τον γαμπρό της όταν πηγαίνω σε καμιά παράσταση, αν και υποψιάζομαι πως με σχολιάζουν όσο λείπω! Μέσα σε όλα σκέφτηκα να της αναθέσω μια επιπλέον ασχολία: να μου ντύσει την φθαρμένη και ταλαίπωρη πολυθρόνα μας, σε σημεία έχει σκιστεί. Αυτή η πολυθρόνα είναι φίλη μου καλή! Επάνω της κάθομαι τις ώρες χαλάρωσης, πλέκω, σερφάρω και το καλλίτερο όλων είναι πως κατά την διάρκεια των τελευταίων μηνών της εγκυμοσύνης μου, ήταν το μόνο μέρος που μπορούσα να βολευτώ και να αποκοιμηθώ λιγάκι. Έτσι λοιπόν η φθορά της ήταν φυσικό επόμενο. 
Το θέμα ήταν ότι δεν ήθελα να διαθέσω πολλά για το ύφασμα γι αυτό και δεν είναι του απολύτου γούστου μου, ήταν όμως φθηνό και καλό σαν πανί. Το χρώμα το ήθελα, δεν μου άρεσαν οι κύκλοι που κάνει στην ύφανση, αλλά συμβιβάστηκα  σκεπτόμενη την περίπτωση να μείνουμε άστεγοι και να την ξεφορτωθούμε την κακάσχημη! 
Παρόλο που η μάνα έκανε δυο εγχειρήσεις, μέσα στον ίδιο χρόνο και είναι λίγο πιο δυσκίνητη, το έκανε το θαύμα της! 
Καλλίτερα δεν γίνονταν! Η μήπως αγαπώ ακόμη και τον τρόπο που ράβει...
Εν τω μεταξύ μιας και "βρήκα τον παπά είπα να θάψω μερικούς". Έχω ένα μπαουλάκι-σκαμπώ όπου μέσα αποθηκεύω νήματα κλωστές καμβάδες κλπ. 
Ο Μάριος το αγαπά ιδιαιτέρως, του αρέσει να βάζει πάνω κάτι ξύλινα γράμματα και αριθμούς που έχει και να τα διαβάζει.
Οπότε ντύθηκε κι αυτό στα κόκκινα για να γλυτώσει από τα χεράκια του γιόκα.
Γεια στα χέρια σου μανούλα μου! Σας γλυκοφιλώ!

Ειρήνη