Σπιτική πρασόπιτα...

Καλή χρονιά και χρόνια πολλά σε όλους!!! Ο χρόνος που ήρθε να είναι καλύτερος για όλους μας! Χάθηκα αυτές τις μέρες, αλλά κάναμε ένα μικρό ταξιδάκι μέχρι την μαμά μου, για να αλλάξουμε τον χρόνο εκεί. Γυρνώντας την φέραμε και μαζί μας, για να ξεσκάσει λίγο και για να κάνω κι εγώ καμιά δουλειά στο σπίτι που κοντεύει να πιάσει κατσαρίδες!!! Τώρα που την έχω να την εκμεταλλευτώ λίγο...
Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή... Πέρα από όλες τις δουλειές του σπιτιού, πάντα αγαπούσα την κουζίνα.... από τότε που γεννήθηκα νομίζω! Ήθελα πάντα να μαγειρεύω... Δυστυχώς η μαμά μου είχε άλλη άποψη! Δεν ήθελε να ανακατευόμαστε στα πόδια της. Να μου πεις είχε και τα δίκαια της, αν σκεφτείς ότι η κουζίνα που είχαμε τότε ήταν 1x1! Ποιος να μπει εκεί μέσα; Πως να κάνεις δουλειά; Όταν η μαμά μου ξεκίνησε να δουλεύει (ήμουν τετάρτη δημοτικού θυμάμαι) έκανα πάρτι!!! Όχι πως δεν ήθελα την μαμά μου στο σπίτι, αλλά άδειασε η κουζίνα και μπήκα εγώ μέσα!!! Το πρώτο φαγητό που έφτιαξα; Κριθαράκι! Κι από κει ακολούθησαν πολλές επιτυχίες και πολλές αποτυχίες... Δεν θα ξεχάσω τον κορμό που έφτιαξα και δεν δούλεψα καλά το βούτυρο (ήμουν πάντα βιαστική!), έκοβες τον κορμό και έβλεπες μέσα κομμάτια βουτύρου!!! Ή κάτι υπέροχα προφιτερόλ που είχα φτιάξει, όπου μπερδεύτηκα και έβαλα την ζάχαρη μέσα στην λιωμένη κουβερτούρα και εννοείται ότι η ζάχαρη δεν έλιωσε ποτέ!

Βέβαια, μπορεί να μην με άφηνε ποτέ να μπω στην κουζίνα η μαμά μου, αλλά όποτε πήγαινε στην αδερφή της να φτιάξουν  σπιτικά, ποντιακά ζυμαρικά (υβριστό, γιουφκάδες, φυλλωτά... για όσους γνωρίζουν) ήμουν πάντα εκεί! Από πολύ μικρή αυτό! Εγώ με την μαμά ανοίγαμε τα φύλλα και η θεία έψηνε στο σάτσι. Σωστό εργοστάσιο!!! Έτσι το άνοιγμα του φύλλου ήταν από τα πρώτα πράγματα που έμαθα... Από τότε πολλές πίτες έχουν περάσει από τα χέρια μου: για την οικογένεια, για φίλους, για γάμους και ακόμα-ακόμα για τον καλό μου κολατσιό για την δουλειά. Αγαπημένη μου πίτα ήταν και παραμένει η πρασόπιτα... Προετοιμαστείτε για σεντόνι!!!

ΥΛΙΚΑ: (για το ταψί της κουζίνας)

Για τη ζύμη:

1 κιλό αλεύρι

2 κουτ. σούπας ξύδι

3 κουτ. σούπας ελαιόλαδο

1 χούφτα αλάτι

1 χούφτα ζάχαρη

1/2 κιλό νερό

φυτίνη και σπορέλαιο

Για την γέμιση:

500 gr πράσα

300 gr τυρί φέτα

2 αβγά

ελαιόλαδο

αλάτι και πιπέρι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Ξεκινάμε με την γέμιση, γιατί πρέπει να κρυώσει. Πλένουμε καλά τα πράσα και τα ψιλοκόβουμε.

Τα βάζουμε σε μια κατσαρόλα με λίγο λάδι (ίσα να καλύπτουμε τον πάτο του σκεύους) και τα σοτάρουμε.  

Χαμηλώνουμε την φωτιά και αφήνουμε να ψηθεί το πράσο με τα υγρά του. Προσθέτουμε αλάτι και πιπέρι. 

Μόλις ψηθεί, το αφήνουμε να κρυώσει και προσθέτουμε την φέτα θρυμματισμένη και τα αβγά. 

Ανακατεύουμε καλά να ομογενοποιηθούν τα υλικά και βάζουμε την γέμιση στην άκρη. 

Σε ένα μεγάλο μπολ βάζουμε το αλεύρι και προσθέτουμε το νερό, το ξύδι, το αλάτι, την ζάχαρη και το λάδι. 

Ανακατεύουμε καλά και ζυμώνουμε μέχρι να πάρουμε ένα ωραίο ζυμαράκι. 

Χωρίζουμε το ζυμάρι σε πέντε ίδια μπαλάκια (περίπου 280-300gr) 

Και ξεκινάμε να ανοίγουμε φύλλο. 

Δεν μπορώ να αποτυπώσω πως ακριβώς ανοίγει το φύλλο, αλλά πιστεύω ότι σιγά-σιγά μπορούμε να ανοίξουμε το φύλλο αρκετά μεγάλο... 

Κάπως έτσι! 

Αλείφουμε το φύλλο με την φυτίνη είτε με το χέρι, είτε την λιώνουμε και χρησιμοποιούμε πινέλο μαγειρικής! Προσοχή! Όχι ολόκληρο το φύλλο, αλλά από την γραμμή και δεξιά! (Δεν το 'χω ιδιαίτερα με την επεξεργασία των φωτογραφιών!)

Το κομμάτι που δεν έχω αλείψει με φυτίνη το διπλώνω. 

Και μετά διπλώνω και το υπόλοιπο κομμάτι να γίνει μια μεγάλη λωρίδα. 

Αλείφω ξανά την επιφάνεια με φυτίνη και ξεκινάω να διπλώνω... 

περίπου έξι φορές... 

μέχρι να γίνει ένα πακετάκι. 

Τοποθετώ όλα τα πακετάκια σε μια πετσέτα. 

Όταν είναι όλα έτοιμα ξεκινάω το άνοιγμα των φύλλων. Προσοχή πάντα με την σειρά που τα φτιάξαμε. 

Ανοίγουμε σχεδόν όσο είναι το ταψί μας. 

Βάζουμε την γέμιση κατά μήκος της μιας διάστασης και κόβουμε το φύλλο στα δυο. 

Τυλίγουμε σε ρολό και το στριφογυρίζουμε λιγάκι. 

Τοποθετούμε σε ταψί που προηγουμένως έχουμε βουτυρώσει. Κόβουμε σε κομμάτια. Ρίχνουμε πάνω από την πίτα σπορέλαιο τόσο όσο να "βραχούν" καλά οι βέργες της πίτας.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για περίπου μια ώρα (εξαρτάται από το φούρνο σας). Σερβίρουμε και απολαμβάνουμε! 

Καλή όρεξη!

Υ.Γ.1= Τα χεράκια που βλέπετε είναι τα μαγικά χεράκια της μαμάς μου!!! Με βοήθησε γιατί αλλιώς δεν θα μπορούσα να βγάλω φωτογραφίες!

Υ.Γ.2= Η υπέροχη πετσετούλα, που κοσμεί τις φωτογραφίες μου, είναι χειροποίητη και βέβαια φτιαγμένη από τα χεράκια της αγαπημένης μου αδερφούλας!!!

Υ.Γ.3= Αν θέλετε να κόψετε λίγο την έντονη γεύση του πράσου, μπορείτε να προσθέσετε στην γέμιση 2-3 κουταλιές της σούπας γάλα ή γιαούρτι. Εμένα πάλι με τρελαίνει η γεύση του...