Κεντητά και πλεκτά στολιδάκια

Η μαμά μου ήταν παιδί μιας φτωχής αγροτικής οικογένειας. Όταν ήταν μικρούλα περίμενε πως και πως να στολίσουν το Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Αν ο καιρός το επέτρεπε και είχαν πρόσβαση στα Παρχάρια, έκοβαν έναν κέδρο για να στολίσουν. Όταν όμως το χιόνι σκέπαζε τα πάντα και τους απέκλειε από μετακινήσεις, στόλιζαν πικροδάφνες που είχαν μέσα σε τενεκέδες! Τα στολίδια τους ήταν μανταρίνια, καρύδια, καραμέλες... Τύλιγαν σε ασημόχαρτο τους καρπούς και κατόπιν σε σελοφάν.

- Είχε βρε μαμά σελοφάν τότε;

- Ναι βρε πουλάκι μου, σε σελοφάν τύλιγαν και τα ζαχαροπλαστεία τότε τις τούρτες, για να καταλάβεις. 

Tα έδεναν με κορδελίτσες και τα κρεμούσαν στο δέντρο. Με κορδέλες  έδεναν και τις καραμέλες από την μια τους άκρη. 

Αφού μεγάλωσε, παντρεύτηκε και γέννησε τα παιδάκια της, άρχισε να στολίζει πια ένα συνθετικό ψηλό δέντρο μοντέρνο! Ένα από 'κείνα με τα βαμβάκια στα κλαδιά, που αργότερα αντικαταστάθηκαν από  αράχνη και τις γυάλινες μπάλες υπερπαραγωγή! Όταν εγώ και η αδερφή μου μεγαλώσαμε βάζαμε το χεράκι μας στους στολισμούς και ανανεώναμε τα στολίδια, τις γιρλάντες και τα διάφορα διακοσμητικά σύμφωνα με τις τάσεις της εποχής! 

Και φτάνουμε στο σήμερα και καταλήγουμε εκεί απ' όπου ξεκινήσαμε! Στους δύσκολους, οικονομικώς καιρούς! Ήταν αδύνατον μέσα σ' όλα να κόψουμε και κονδύλι για στολισμούς! 

Φέτος για πρώτη φορά στολίζω ένα δέντρο σχετικά μεγάλο, στο φοβερό ύψος του ενός μέτρου! Είχα στολιδάκια από το προηγούμενο μίνι δέντρο μας, αλλά ήθελα να συμπληρώσω λίγα ακόμα. 

Έτσι μάζεψα παλιά περισσεύματα από νήματα και κλωστές που είχα, έπλεξα και κέντησα μερικά. 

Εκτός, βέβαια, από οικονομική λύση είναι για 'μένα και δημιουργική απασχόληση.

Δεν είναι χαριτωμένα; Ο μικρός μου τα χάρηκε πολύ!

 Σας γλυκοφιλώ!

Ειρήνη