Χριστούγεννα μακριά από τον αγαπημένο Βορρά

Η μικρή μου αδελφή ήταν πάντα πολύ αδύνατη και εξακολουθεί να είναι καλλίγραμμη, παρόλο που γέννησε πρόσφατα και θηλάζει. Εγώ πάλι κορμί ακορντεόν, πάνω κάτω τα κιλά... Όταν σπουδάζαμε στην Θεσσαλονίκη είχε βαλθεί να με αδυνατίσει. Μαγείρευε κάτι νερόβραστα τα οποία και έτρωγε μόνη της, αφού εγώ έτρωγα κρυφά στην σχολή. Δεν ήμουν ρε παιδάκι μου σε φάση δίαιτας εκείνο το διάστημα. Από 49 κιλά η μικρή πήγε στα 47! Όταν πήρε χαμπάρι τι παίζει με "έστειλε" και συνέχισε την ζωή της. Αυτό που με δαιμονίζει όμως, είναι που είναι καλοφαγού και μαγειρεύει ολημερίς! Και εσχάτως άρχισε και να φωτογραφίζει ότι μαγειρεύει προκειμένου να τα αναρτήσει στο μπλογκ. Πείτε μου πως κρατιέται; Εγώ θα έτρωγα και τις φωτογραφίες και είμαι σίγουρη, πως ειδικά για μένα,  θα είχαν απίστευτα πολλές θερμίδες! Βρε όλα να με πιάνουν και νερό να πιω παχαίνω! Καλά το ξεχείλωσα λιγάκι... τον άμπακο τρώω, αλλά ήθελα να το κάνω λίγο τραγικό. Ακόμη με ψιλομαλώνει για τα κιλά τηλεφωνικώς,  αλλά όταν πηγαίνουμε  Θεσσαλονίκη μας φτιάχνει χιλιάδες καλούδια, το σπίτι τους μυρίζει πιτούλες,  κεκάκια,  γλυκάκια αχ.... και στο όνομα της φιλοξενίας με αφήνει να τρώω ότι θέλω χωρίς να λέει κουβέντα! Φέτος είναι η πρώτη χρονιά που δεν θα είμαστε μαζί τις γιορτές και θα μου λείψουν οι νοστιμιές της! Καλά θα πείτε αυτή η γουρούνα μόνο το φαγητό σκέφτεται και ό,τι θα της λείψει γύρω από αυτό περιστρέφεται; Όχι, περισσότερο μου λείπουν οι άνθρωποι μου και ιδιαιτέρως αυτές τις μέρες . Απλώς το φαγητό είναι ευτυχία, τεχνητή μεν αλλά.... ευτυχία! Είναι και αγάπη...όποιος νοιάζεται για την ευχαρίστηση σου σ' αγαπάει! Έχετε ήδη καταλάβει πως δεν έχω και την πιο υγιή σχέση με το φαγητό, αλλά τι να γίνει, κανείς δεν είναι τέλειος! Αν και πιστεύω πως και για τους ανθρώπους που έχουν φυσιολογική σχέση με το φαγητό, μια μικρή δόση ευτυχίας θα παίρνουν από δαύτο,σίγουρα θα υπάρχουν μυρωδιές και γεύσεις αγαπημένες, νοσταλγικές! 

Έτσι αυτά τα Χριστούγεννα δε θα έχουν βόλτες με την αδελφή μου στα μαγαζιά, ούτε μικρά δωράκια κάτω από το δέντρο, ούτε μπουφέ Σόφης, ούτε γεμιστό υπέροχο κοτόπουλο. Μικρό το κακό βέβαια, μην τρελαθούμε, γεροί να είμαστε και θα ζήσουμε ξανά όμορφες στιγμές μαζί. Κι αυτό, μόνο αυτό εύχομαι πάντα για όλους τους ανθρώπους υγεία στην ψυχή και στο σώμα και όλα καλά θα πάνε!

Περασμένα Χριστούγεννα αγκαλίτσα! Σας γλυκοφιλώ

Ειρήνη