Νιάου βρε χοντρούλα, με την ροζ τσαντούλα!

- Μαμά τι θα φτιάξουμε σήμερα;
- Τι θέλεις να φτιάξουμε αγόρι μου;
- Γεμιστάααα.

Τα γεμιστά μπήκαν στον φούρνο. Διαβάσαμε εννέα φορές το: "Στο σπίτι του Αϊ Βασίλη". Το θερμόμετρο δείχνει 30 βαθμούς και δεν κουνιέται φύλλο, άπνοια...

- Μαμά, θα μου κάνεις ζεστό ζεστό τσάι να πιω και να φάω μπισκότα, όπως τα ξωτικά;
- Έχει πολύ ζέστη για τσάι αγάπη μου.
- Θα με φτιάξεις λεμονάδα τότε, να παίξω με τα παικτάκια μου;

Έτοιμη η λεμονάδα, ο μικρός στρώνεται με τους ποδοσφαιριστές του και παίζει "μουντιάλ". Εγώ παρακολουθώ τον αγώνα πλέκοντας. Έχω μια τσάντα να αποτελειώσω.

Φυσικά πρέπει να πανηγυρίζω, με το βελονάκι στο ένα χέρι και με ένα σημαιάκι στο άλλο, απαίτηση του γιόκα.

- Μαμά δεν θέλω άλλο ποδόσφαιρο βάλε τηλεόραση να δούμε παιδικό.
Ψάχνω τα κανάλια...
- Μαμάαααα στίβος, άστο εδώ.

Ράβω το λουλουδάκι στην τσάντα.

- Μαμά κοίτα τι άθλημα είναι αυτό, τρέχουν οι αθλήτριες και πηδάνε το εμπόδιο και έχει και λιμνούλαααααα!

Τι το ήθελα, γυρίζω το βλέμμα μου και βλέπω μια σοκολατένια κοπέλα με ένα κορμί τέλειο.

- Ααααχ θεέ.
- Μανούλα γιατί έκανες ααααχ;
- Γιατί σκέφτηκα πως θα έπρεπε να κάνω κι εγώ γυμναστική, να έχω καλύτερη κατάσταση πουλάκι μου.
- Μην είσαι λυπημένη μανούλα, εσύ δεν είσαι αθλήτρια είσαι μαμά. Η καλύτερη μαμά, που δεν έχω δει στην ζωή μου. Αγκαλίτσα;

Εμ επειδή δεν έχεις δει στην ζωή σου, αγόρι μου, τα λες αυτά. Αλίμονο μου όταν δεις...

-Και έκανες και ωραία τσαντούλα, ε μαμά; ( με παρηγορεί ο τετράχρονος, την μουλάρα )

- Μανούλα πεινάω θα φάμε γεμιστά;
- Μμμμ πολύ εξαιρεκτικό το έκανες το φαγητό μαμά, το απολαμβάνω!

Καλό το φαγητό, καλή και τσαντούλα. Τι τα θες τα καλλίγραμμα κορμιά; Μήπως και θα πεθάνω καμιά ώρα, από το λίπος; Φτου φτου φτου... Ας ξεκινήσω το επόμενο πλεκτούλι, δεν είναι να πολυσκέφτεσαι. Άλλωστε δεν θέλει σκέψη, πράξη θέλει. Κι εγώ πάντα της θεωρίας...
Σας γλυκοφιλώ
Ειρήνη.