Σκορπίσαμε. Άλλος διακοπές, άλλος μπάνια εκεί όπου ζει και βόλτες καλοκαιρινές. Ποιος να μαζευτεί στο σπίτι. Σκορπίζουν τα μυαλά, το Καλοκαίρι. Εμείς, με τα μυαλά σκόρπια μεν, πιστοί στην οικία μας δε. Ο Μάριος μας ρωτάει, πότε θα κάνει μπάνιο στην θάλασσα κι εμείς του λέμε να κάνει υπομονή και δεν θ΄αργήσει η μέρα... Πηγαίνουμε βόλτες, κάνουμε πικ νικ στο κοντινό μας άλσος και περιμένουμε...
- Μαμά πότε θα φύγουμε;
- Πότε θα δω τα ξαδερφάκια μου τα αγαπημένα και τους φίλους μου;
- Η Ουρανίτσα θα λέει, τι να κάνει ο Μάριος το φιλαράκι μου;
- Τι λένε μαμά τα παιδάκια, που δεν πήγα ακόμα στην Πτομαίδα;
- Σήκω μανούλα να ντυθούμε, να πάρουμε το μετρό, να πάμε στην γιαγιά Χαρούλαααα.
Στα "πότε" σου αγόρι μου, απάντηση μπορεί να δώσει το εξής πρόσωπο: το αφεντικόν...
Του μπαμπά, διότι η μαμά δεν έχει αφεντικά, είναι βασίλισσα! Της κουζίνας, της λάτρας, του σπιτιού γενικώς. Του στενού μας σπιτιού, που τα Καλοκαίρια λες και στενεύει κι άλλο. Αλλά όπως λέει ο λαός το στενό σπίτι, θέλει φαρδιά καρδιά. Κι εμείς από φάρδος δεν σου λέω τίποτα, αν με δεις θα καταλάβεις. Για να μην είμαι αχάριστη, έχουμε δροσιά. Στο σπιτικό μας φυσά και δεν έχουμε ανάψει διόλου κλιματιστικό. Θα μας πάρει ο άνεμος κάποια στιγμή. Ο Μανώλης όταν επιστρέφουμε από την παιδική χαρά μου λέει:
- Ουφ, να γυρίσουμε στο σπίτι, να κοιμηθεί ο μικρός κι εμείς να καθίσουμε στο ιστιοφόρο μας.
Όπου ιστιοφόρο, το τρελομπάλκονο μας!
Και πάλι δεν θα σταθώ αχάριστη. Τα βράδια στο ιστιοφόρο, με τον Έρωτα, είναι ζάχαρη. Πίνουμε κάτι δροσερό, συζητάμε κάτι πικάντικο, τρώμε κάτι ελαφρύ, τι άλλο να ζητήσει ο άνθρωπος; Πόσο μάλλον ο απλήρωτος άνθρωπος. Και για να πνιγώ από ευτυχία, ρίχνω και καμιά αυτοκρατορική χειροτεχνία! Το πορτοφολάκι, της Ειρήνης της Αυτοκράτειρας της Αυτάρκειας:
Όποιος έχει πολλά λεφτά, κάπου πρέπει να τα βάλλει. Και ενώ έχω αμέτρητα χαρτονομίσματα, η αδυναμία μου στα ψιλά είναι μεγάλη. Μεγάλη και η συλλογή μου από τέτοιου είδους πορτοφολάκια, της γιαγιάς.
Έτσι προχθές, ξεχαρβάλωσα ένα που του είχε σχιστεί το ύφασμα και του φόρεσα τα πλεκτά του, με τις χαντρούλες του.
Ενόσω έπλεκα και κεντούσα, σιγοτραγουδούσα:
Όσοι έχουνε πολλά λεφτά
να ΄ξερα τι τα κάνουν
άραγε σαν πεθάνουνε, βρ΄ αμάν αμάν
μαζί τους θα τα πάρουν
Σας γλυκοφιλώ
Ειρήνη
- Μαμά πότε θα φύγουμε;
- Πότε θα δω τα ξαδερφάκια μου τα αγαπημένα και τους φίλους μου;
- Η Ουρανίτσα θα λέει, τι να κάνει ο Μάριος το φιλαράκι μου;
- Τι λένε μαμά τα παιδάκια, που δεν πήγα ακόμα στην Πτομαίδα;
- Σήκω μανούλα να ντυθούμε, να πάρουμε το μετρό, να πάμε στην γιαγιά Χαρούλαααα.
Στα "πότε" σου αγόρι μου, απάντηση μπορεί να δώσει το εξής πρόσωπο: το αφεντικόν...
Του μπαμπά, διότι η μαμά δεν έχει αφεντικά, είναι βασίλισσα! Της κουζίνας, της λάτρας, του σπιτιού γενικώς. Του στενού μας σπιτιού, που τα Καλοκαίρια λες και στενεύει κι άλλο. Αλλά όπως λέει ο λαός το στενό σπίτι, θέλει φαρδιά καρδιά. Κι εμείς από φάρδος δεν σου λέω τίποτα, αν με δεις θα καταλάβεις. Για να μην είμαι αχάριστη, έχουμε δροσιά. Στο σπιτικό μας φυσά και δεν έχουμε ανάψει διόλου κλιματιστικό. Θα μας πάρει ο άνεμος κάποια στιγμή. Ο Μανώλης όταν επιστρέφουμε από την παιδική χαρά μου λέει:
- Ουφ, να γυρίσουμε στο σπίτι, να κοιμηθεί ο μικρός κι εμείς να καθίσουμε στο ιστιοφόρο μας.
Όπου ιστιοφόρο, το τρελομπάλκονο μας!
Και πάλι δεν θα σταθώ αχάριστη. Τα βράδια στο ιστιοφόρο, με τον Έρωτα, είναι ζάχαρη. Πίνουμε κάτι δροσερό, συζητάμε κάτι πικάντικο, τρώμε κάτι ελαφρύ, τι άλλο να ζητήσει ο άνθρωπος; Πόσο μάλλον ο απλήρωτος άνθρωπος. Και για να πνιγώ από ευτυχία, ρίχνω και καμιά αυτοκρατορική χειροτεχνία! Το πορτοφολάκι, της Ειρήνης της Αυτοκράτειρας της Αυτάρκειας:
Όποιος έχει πολλά λεφτά, κάπου πρέπει να τα βάλλει. Και ενώ έχω αμέτρητα χαρτονομίσματα, η αδυναμία μου στα ψιλά είναι μεγάλη. Μεγάλη και η συλλογή μου από τέτοιου είδους πορτοφολάκια, της γιαγιάς.
Έτσι προχθές, ξεχαρβάλωσα ένα που του είχε σχιστεί το ύφασμα και του φόρεσα τα πλεκτά του, με τις χαντρούλες του.
Ενόσω έπλεκα και κεντούσα, σιγοτραγουδούσα:
Όσοι έχουνε πολλά λεφτά
να ΄ξερα τι τα κάνουν
άραγε σαν πεθάνουνε, βρ΄ αμάν αμάν
μαζί τους θα τα πάρουν
Σας γλυκοφιλώ
Ειρήνη
Χα χα χα !!!!! Ρηνουλα , λατρεύω το χιούμορ σου !!!! Και βέβαια τις απορίες του Μάριου !!!! Να είστε καλά και να θυμάσαι ότι είστε τυχεροί που έχετε ιστιοφόρο !!!! Αλήθεια το δηλώσατε στο Ε1 της φορολογικής σας δήλωσης ??????
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέχασα το πορτοφολάκι !!! ΥΠΕΡΟΧΟ !!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχαχα ναι, μην ανησυχείς Νίκη μου, το δηλώνει ο σπιτονοικοκύρης μας!!! Σ΄ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια :)) Να ΄σαι καλά, πολλά φιλιά!!!
ΔιαγραφήΚι εμείς διακοπές στο μπαλκόνι κάνουμε και ναι έχω πάντα ένα πλεκτό στο χέρι. Τώρα φτιάχνω μπουγκιά για να αποθηκεύω πράγματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧριστίνα μου, για μας που έχουμε μπαλκόνι, νήματα και βελονάκια δεν ανησυχώ. Αυτό που με φέρνει σε απόγνωση, είναι οι συνάνθρωποι μας, που ζουν στον δρόμο... Μ΄αρέσουν πολύ τα πουγκιά, έφτιαχνα κάποτε από ύφασμα. Σε μια παράσταση που έπαιζα μάλιστα, έπαιξαν και δύο απ΄αυτά, μη σου πω καλύτερα από μένα :))) Σε φιλώ!!!
ΔιαγραφήΤο συζητάς; Δόξα τω θεώ να λέμε! Δεν έχω κανένα παράπονο! Αν βρεις χρόνο στείλε μου στο mail μου να μου πεις από που βρίσκεις τα κουμπώματα για τα πορτοφολάκια και πώς τα στερεώνεις. Σμουτς!
ΔιαγραφήΟι παλαιοί άνθρωποι που λέγανε "σπίτι όσο χωρείς και χωράφι όσο θωρείς" δεν είχαν άδικο ... αρκεί λοιπόν να μας χωρεί το σπίτι μας με το μπαλκόνι και να είμαστε ευχαριστημένοι !!! Το τσαντάκι σου ανεπανάληπτο !!! Α, και κάτι ακόμα, ήδη τα 2 ονόματα που ανέφερες τα έχουμε κι εμείς στο σπίτι, γιατί εγώ είμαι Ουρανία και η 1 κόρη μου Χαρούλα !!! Ο μπόμπιρας και πάλι έδωσε ρέστα !!! Φιλιά !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ΄ευχαριστώ πολύ Ράνια μου!!! Χαρούλα λένε την μαμά μου και την ανηψιά μου. Η Ουρανίτσα είναι κόρη παιδικής-αδερφικής μου φίλης, οπότε μέσα στην ευρύτερη οικογένεια κι αυτή! Καίτοι σπανιότερα, από άλλα τα ονόματα, τα έχουμε κοντά μας αμφότερες :)) Τα ρέστα του μπόμπιρα τα βάζω στο πορτοφολάκι!!! Σε φιλώ γλυκά!!!!
ΔιαγραφήΥπαρχει κατι καλυτερο απο καλοκαιρινες βραδιες στο μπαλκονι με λιχουδιες κ καλη παρεα;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμεις εδω με τοση υγρασια που εχει οποτε ανοιγουμε παραθυρο παθαινουμε ασφυξια. Βροχερος καιρος με 30 Κελσιου. Καταλαβες...
Το πορτοφολακι φανταστικο! Δωσε τα χαιρετισματα μου στο Μαριο! :)
Σ΄ ευχαριστώ πολύ Εύη μου!!! Αααα την υγρασία την αντιπαθώ!!! Έχει και το Αμέρικα, τα άσχημα του, λοιπόν :))) Χαιρετίσματα εδόθησαν!!! Φιλάκια πολλά σου στέλνω, και ένα μεγάλο φιλί από Μάριο!!!
ΔιαγραφήΑυτο το παιδακι τελικα απο σενα πρεπει να πηρε.. Χεχεχε
ΑπάντησηΔιαγραφήπανεμορφο το πορτοφολακι της γιαγιας... Με συγκινησε μπορω να πω αφουε χω και εγω ενα απο την δικια μου γιαγια πουε φυγε απο την ζωη και το φυλαω με τοση αγαπη.
Καλη εβδομαδα Ειρηνη μου
Σ΄ευχαριστώ πολύ Μαράκι μου!!! Εγώ τα έβλεπα στα χέρια της γιαγιάς μου, αλλά δεν διασώθηκε κανένα. Θα ήθελα να είχα ένα κρατημένο από εκείνην!!! Ας είναι, να είμαστε γερές να τις θυμόμαστε!!! Καλή εβδομάδα κοριτσάκι :)) Φιλάκια πολλά!!!
ΔιαγραφήKαταπληκτικός ο Μάριος δεν θέλω να γίνομαι κουραστική αλλά σκάστου ένα φιλί από μένα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν χρειάζεται πολλά ένας άνθρωπος για να είναι καλά, αυτά που είπες ότι κάνετε στο ιστιοφόρο σας είναι ακριβώς ότι χρειάζεται.
Το πορτοφολάκι σου είναι τέλειο και εμένα μου αρέσουν αυτα τα παλιά πορτοφόλια.
Πολλά φιλιά σε όλους!
Κουραστικά τα φιλιά;;;; Πάντα ευπρόσδεκτα :))) Χαίρομαι που σου άρεσε το πορτοφολάκι, Έλενα μου, σ΄ευχαριστώ!!! Φιλάκια πολλά σας στέλνουμε!!!!
ΔιαγραφήΕιρήνη αυτοκράτειρα της αυτάρκειας!!! Που τα βρίσκεις!!! Πολύ γέλασα και με όλη την ανάρτηση!!! Το πορτοφολάκι έγινε τέλειο μπράβο σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ΄ ευχαριστώ πολύ Νίκη μου!!! Χαίρομαι που γέλασες κι εμένα καλύτερα να μου κόψεις το φαγητό, παρά το γέλιο... φαντάσου :)))) Σε φιλώ γλυκά!!!
Διαγραφήχαχαχα! καλοπερνατε βλεπω! χιιχιχ
ΑπάντησηΔιαγραφήυπεροχο το πορτοφολακι!
φιλακια πολλα!
Φτύσε μας Κική μου :))) Σ΄ευχαριστώ πολύ!!! Φιλάκια πολλά!!!
Διαγραφήβρε μια χαρα τα περνατε στο ιστιοφορο σας.. και τραγούδια και φαρδυα καρδιά και χειροτεχνίες.. πολλά φιλιά Ειρηνάκι
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην ζηλεύτε, σας προσκαλούμε στο ιστιοφόρο :)))) Αντηλιακά, ποτά, μεζεδάκια, όλα φουλ έξτρα!!! Φιλάκια πολλά, Ελπίδα μου!!!
ΔιαγραφήΕίθε το πορτοφολάκι σου να γεμίσει από ...χρυσές λίρες!! (Τα τσίγκινα είναι για το γουρουνάκι...) Καλά να περνάτε!!! (που θα περνάτε δηλ.) Καλή σου ημέρα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμ δεν το χα σκεφτεί... χαχαχαχα τα τσίγκινα για το γουρουνάκι, γι΄ αυτό είμαι τίγκα στο ψιλό η γουρούνα!!! Να σαι καλά Αλεξάνδρα μου!!! Καλά να περνάς κι εσύ!!! Καλημέρα και φιλάκια!!!
ΔιαγραφήΣτον Μάριο τον γλύκα στέλνω φιλάκι και εύχομαι σύντομα να βρεθεί με τα φιλαράκια του, εσένα Ειρήνη μου σε σφιχταγκαλιάζω και σε χιλιοευχαριστώ για το απολαυστικό διπλόφαρδο χιούμορ σου.....τι το θέλουμε καλέ το μεγάλο σπίτι για να το σφουγγαρίζουμε και να μας βγαίνει το λάδι, ευρύχωρο μπαλκόνι να υπάρχει και όλα καλά, τις απολαμβάνουμε κι εμείς τις μπαλκονάτες διακοπές παρέα με 50 γλάστρες και θέα το λόφο του Φιλοπάππου !!!Τώρα για το αριστούργημα το πορτοφόλι σου δεν έχω λόγια.....το ζήλεψα πραγματικά, πώς το έπλεξες , πως το κέντησες...γίνεται να δώσεις λεπτομέρειες μήπως και τα καταφέρω κι εγώ η αχαϊρευτη......μου άρεσε τόσο πολύ....!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑαα εμείς ιστιοφόρο κι εσείς βασιλικούς κρεμαστούς κήπους, Κλαυδία μου!!! Κι εμένα δεν με λες, καμιά χαϊρλού :))) Τα βιντεάκια στο youtube να ναι καλά!!! Να φανταστείς δεν ξέρω την ορολογία του βελονακίου... Το κέντημα πάλι δεν είναι κάτι δύσκολο, κεντάς τις χάντρες την μία δίπλα στην άλλη, με διάφανη πλαστική κλωστή. Μακάρι να μπορούσα να σου δείξω, από κοντά :)) Σ΄ ευχαριστούμε πολύ και σου ανταποδίδουμε φιλιά γλυκά και αγκαλιές!!!
ΔιαγραφήΑπολαυστική μου Ειρήνη να περνάτε καλά και να δώσεις φιλιά στην όμορφη οικογένεια σου! Να κάθεστε στο δροσερό μπαλκόνι σας και να πίνετε τα ποτάκια σας χαρούμενοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πορτοφολάκι καταπληκτικό!! Άντε να είναι και πάντα γεμάτο...χιχι
Σ΄ευχαριστώ πολύ, Λίλια μου!!! Αααχχχ το στομάχι μου και το πορτοφόλι μου μονίμως αδειανά, οπότε ελπίζω να πιάσει η ευχή σου κοριτσάκι :)))) Να περνάς όμορφα κι εσύ, σου στέλνουμε γλυκά φιλιά, οικογενειακώς!!!
Διαγραφή....Είσαι σκέτη απόλαυση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πορτοφολάκι σου, απίθανο!!
Ο αμανές στον επίλογο, μ΄αποτέλειωσε.....
Να περνάτε όμορφα....♥
**Αννιώ**
Σ΄ευχαριστώ πολύ πολύ, γλυκιά μου Αννιώ :)) Να περνάτε όμορφα κι εσείς!!! Σε φιλώ!!!
ΔιαγραφήTo ότι η γραφή σου είναι απολαυστικότατη και λατρεύω να σε διαβάζω στο έχω ξαναπεί. Λοιπόν το πορτοφολάκι είναι αντάξιο μιας μαρκησίας, μιας δούκισσας θα έλεγα... Φιλιά πολλά κορίτσι μου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή πρέπει να το χαρίσω σε μια κατώτερη μου, αυτοκράτειρα γαρ :))) Σ΄ευχαριστώ πολύ πολύ, Χριστίνα μου!!! Σε φιλώ!!!
ΔιαγραφήΥψηλοτάτη επιτρέψτε μου να υποβάλλω τα σέβη μου!!! χαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτα πρώτα ένα φιλί στο Μάριο!!!
Πανέμορφο έγινε το πορτοφολάκι με τις πέρλες!! Χωρίς πέρλες δεν γίνεται, ολόκληρη αυτοκράτειρα!!!
Τι να κάνεις Ειρήνη μου δύσκολοι καιροί για γαλαζοαίματους!!! χαχαχα
Φιλάκια
Χαχαχαχα σ΄ευχαριστώ πολύ, ταπεινή μου ύπαρξη :))) Φράση και γέλιο το πήγες :))) Πράγματι δύσκολοι καιροί κοριτσάκι... ακόμη και για μας!!! Σε φιλώ!!!
ΔιαγραφήΚοπελιά, σε έχω υποψιαστεί από καιρό. Εσύ είσαι στη λίστα Λαγκάρντ και δεν μου το βγάζεις από το μυαλό!!! Αχαχαχα!!! Φιλιά πολλά Ει+Λι μου και καλό...φθινόπωρο :))))
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχαχαα όντως, αλλά ευτυχώς που τα καλά μας ξεχασιάρικα αγόρια, έκαναν τα στραβά μάτια και συνεχίζω ανενόχλητη!!!! Φιλιά πολλά κι απ΄τους δυο μας Πέτρα μας!!! Άντε σ΄αφήνω, πάω να βγάλω τα χαλιά... :)))
ΔιαγραφήΠάρα πολύ όμορφο το πορτοφολάκι σου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι να γεμίζει συνεχώς!!
Α δεν μπορώ να κρατηθώ, θα σε ρωτήσω κι εγώ ένα από όσα σε ρωτάει κι ο Μάριος...εγώ πότε θα κάνω μπάνιο στη θάλασσα?
Φιλιά πολλά!
Χαχαχαχαχα θα σου απαντήσω ότι και στον Μάριο: "υπομονή κοριτσάκι μου, δεν θα αργήσει η μέρα..." Δεν πρέπει, να αποθαρρύνεις τα παιδιά, ποτέ :)) Σ΄ευχαριστώ πολύ Μαρία μου!!! Φιλάκια πολλά!!!
Διαγραφή