Τις τελευταίες δυο εβδομάδες ο Μανώλης λείπει για δουλειά. Εγώ και ο μικρός έχουμε όλη την μέρα στη διάθεση μας να κάνουμε... τι που ο μπαμπάς δεν είναι μαζί μας; Μεγάλη λύπη που λείπει! Μέχρι το μεσημέρι όλα καλά, κάνουμε τα καθημερινά. Μετά αρχίζουν τα δύσκολα
-Μαμά πάμε στο γηπεδάκι για πασούλεεες
-Αγόρι μου θα πας με τον μπαμπά το Σαββατοκύριακο.
-Τότε να πάμε στην γιαγιά
-Θα πάμε όταν έρθει ο μπαμπάς, είναι μακριά η γιαγιά.
-Να πάμε με το αυτοκίνητο.
-Μάριε δεν οδηγώ πουλάκι μου!
-Γιατίιιιι μαμά;
-(Διότι αρκετοί δολοφόνοι κυκλοφορούν στους δρόμους.) Δεν έμαθα αγάπη μου, φοβόμουν πολύ!
Να μην σας τα πολυλογώ μου ήρθε έμπνευση!
- Μάριε θέλεις να πάμε στο μεγάλο πολυκατάστημα που είναι κοντά μας; Θα πάμε με το τραίνο που σ΄αρέσει.
-Ναιαιαια γιούπιιιι!
Τον ντύνω καλά, ντύνομαι και μου ανακοινώνει πως δεν θέλει να μπει στο καρότσι.
-Είμαι τριών μαμά, δεν είμαι Λευτεράκης.
-Ναι, αλλά θα περπατάς δεν θα μου ζητάς αγκαλιές.
-Σου το υπόσχομαι κανονικά μανούλα.
Πήραμε το λεωφορείο για το σταθμό. Κάθισε δίπλα μου και το έπαιζε μεγάλος. Ρωτούσε βέβαια συνέχεια. Ποιος είναι ο κύριος, τι φοράει η κοπέλα στα μαλλιά, πως την λένε την κυρία και φυσικά όποιος του μιλούσε του παρέθετε συνοπτικά, τα οικογενειακά μας. Με λένε Μάριο, σκουπίζομαι μόνος μου στην τουαλέτα, η μαμά μου είναι για το θέατρο (μην σου πω και για τα πανηγύρια , αλλά δεν θα σε απογοητεύσω προς το παρόν) ο μπαμπάκος πήγε στην Πάτρα, θα έρθει η θεία μου και ο θείος μου από την Σαλονίκη (τον Λευτέρη θα τον αφήσουν στα διόδια και τον παίρνουν επιστρέφοντας)! Ώσπου μπήκαμε στο τραίνο:
-Μαμά πια είναι η επόμενη στάση;
-Η στάση Ειρήνη
-Και μετά μαμά είναι η στάση Μάριος;
Φτάσαμε, όλα καλά. Είδαμε κόσμο, περπατήσαμε, είχε ζέστη. Ο Μάριος ενθουσιάστηκε με διάφορα παιχνίδια που είχε έξω από κάποια καταστήματα κι έπαιξε με άλλα παιδάκια. Για μένα δεν θα έλεγα το ίδιο γιατί ό,τι με ενθουσίαζε κόστιζε και ό,τι κόστιζε του γύριζα την πλάτη. Φεύγοντας χαζέψαμε χειροποίητα κοσμήματα από πλανόδιους. Εγώ δηλαδή γιατί ο μικρός βαρέθηκε και γκρίνιαζε. Οπότε φύγαμε. Δεν ησύχασα όμως. Εγώ η λαμπρή καταναλώτρια, να γυρίσω στο σπίτι χωρίς ούτε ένα ψεύτικο κάτι; Τακτοποιώ το παιδί για ύπνο παίρνω τα σύνεργα μου λίγο σύρμα και πετρούλες και κάνω το κέφι μου.
Ναι έχω καινούρια δαχτυλίδια!
Ψώνισα από το σπίτι μου και ο Μανώλης από σβέρκο που δεν του ζητάω πολύτιμα κοσμήματα!
Ελπίζω να με διαβάσει και να με αποζημιώσει με μια μεγάλη αμυγδάλου υγείας, ερχόμενος!
Σας γλυκοφιλώ
-Ναιαιαια γιούπιιιι!
Τον ντύνω καλά, ντύνομαι και μου ανακοινώνει πως δεν θέλει να μπει στο καρότσι.
-Είμαι τριών μαμά, δεν είμαι Λευτεράκης.
-Ναι, αλλά θα περπατάς δεν θα μου ζητάς αγκαλιές.
-Σου το υπόσχομαι κανονικά μανούλα.
Πήραμε το λεωφορείο για το σταθμό. Κάθισε δίπλα μου και το έπαιζε μεγάλος. Ρωτούσε βέβαια συνέχεια. Ποιος είναι ο κύριος, τι φοράει η κοπέλα στα μαλλιά, πως την λένε την κυρία και φυσικά όποιος του μιλούσε του παρέθετε συνοπτικά, τα οικογενειακά μας. Με λένε Μάριο, σκουπίζομαι μόνος μου στην τουαλέτα, η μαμά μου είναι για το θέατρο (μην σου πω και για τα πανηγύρια , αλλά δεν θα σε απογοητεύσω προς το παρόν) ο μπαμπάκος πήγε στην Πάτρα, θα έρθει η θεία μου και ο θείος μου από την Σαλονίκη (τον Λευτέρη θα τον αφήσουν στα διόδια και τον παίρνουν επιστρέφοντας)! Ώσπου μπήκαμε στο τραίνο:
-Μαμά πια είναι η επόμενη στάση;
-Η στάση Ειρήνη
-Και μετά μαμά είναι η στάση Μάριος;
Φτάσαμε, όλα καλά. Είδαμε κόσμο, περπατήσαμε, είχε ζέστη. Ο Μάριος ενθουσιάστηκε με διάφορα παιχνίδια που είχε έξω από κάποια καταστήματα κι έπαιξε με άλλα παιδάκια. Για μένα δεν θα έλεγα το ίδιο γιατί ό,τι με ενθουσίαζε κόστιζε και ό,τι κόστιζε του γύριζα την πλάτη. Φεύγοντας χαζέψαμε χειροποίητα κοσμήματα από πλανόδιους. Εγώ δηλαδή γιατί ο μικρός βαρέθηκε και γκρίνιαζε. Οπότε φύγαμε. Δεν ησύχασα όμως. Εγώ η λαμπρή καταναλώτρια, να γυρίσω στο σπίτι χωρίς ούτε ένα ψεύτικο κάτι; Τακτοποιώ το παιδί για ύπνο παίρνω τα σύνεργα μου λίγο σύρμα και πετρούλες και κάνω το κέφι μου.
Ναι έχω καινούρια δαχτυλίδια!
Ψώνισα από το σπίτι μου και ο Μανώλης από σβέρκο που δεν του ζητάω πολύτιμα κοσμήματα!
Ελπίζω να με διαβάσει και να με αποζημιώσει με μια μεγάλη αμυγδάλου υγείας, ερχόμενος!
Σας γλυκοφιλώ
Ειρήνη
Καλά λέει το παιδί. Γιατί δηλαδή βγάλανε στάση τραίνου με
ΑπάντησηΔιαγραφήτο όνομα σου ???? Εμείς τι είμαστε δηλαδή ?
Πολύ γέλασα !!!!!!!!!
Και τα δαχτυλίδια και 1 και 2 και 3 και 4........ πανέμορφα !!!!
Κοίτα μην αδυνατίσεις και σου πέσουνε μεγάλα !!!!
Φιλάααααααααααακια
Αχαχαχαχα καλέ ας αδυνατίσω εγώ και θα φτιάξω άλλα!Αυτά θα τα χαρίσω σε καμιά χοντρούλα! Σ΄ευχαριστώ Σοφία μου! Φιλάκια!!!
ΔιαγραφήΕν τω μεταξύ, η ανάρτηση δεν λέει να ανέβει.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο χοιρινό κότσι έχει μείνει.....!
Α αυτά τα του μπλογκ δεν τα ξέρω! Η αδερφή μου τα διαχειρίζεται και μάλλον επίτηδες αφήνει το κότσι που είναι δικό της :))))))
Διαγραφή:)
ΑπάντησηΔιαγραφήνα περνατε ομορφα ευχομαι!
τα δαχτυλιδια σουπερ!
φιλακια πολλα!
Σ΄ευχαριστώ πολύ Κική μου! Φιλάκιαααα!
ΔιαγραφήΕρηνάκι δολοπλοκείς και ονοματίζεις στάσεις Ειρήνης όπου σε συμφέρει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα faux σου τέλεια του τελείου!
Πως τα καταφέρνεις βρε θηρί?
Z.
Χαχαχαχαχα άστα Ζαμπία, μου που να δεις κι όταν πεθάνω! Μέχρι και οδό, έχω στις διαπραγματεύσεις! Σ΄ευχαριστώ πολύ! Σε φιλώ!
ΔιαγραφήΣτάση Μάριος άμεσα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα δαχτυλίδια σου τέλεια Ειρηνάκι!
Πολλά φιλιά και στους δύο!
Χαχαχα Θα εισηγηθώ, δεν μπορεί το παιδί μου να είναι χωρίς στάση!!! Σ΄ευχαριστώ Έλενα μου! Σε γλυκοφιλούμε αμφότεροι!
ΔιαγραφήΕύχομαι να περνάτε όμορφα. Οι δημιουργίες σου είναι τέλειες!!! Φιλιάάαα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ΄ευχαριστούμε πολύ :) Χαίρομαι που σου άρεσαν! Φιλάκια πολλά!
ΔιαγραφήΓια τριων ειναι πολύ ώριμο παιδάκι!
ΑπάντησηΔιαγραφήτα δαχτυλιδια υπέροχα ,μου αρεσουν πολυ αυτα τα σχέδια!Ειδικά το μαύρο!
καληνύχτα σας κορίτσια!
Για την ακρίβεια είναι 3 και 5 μηνών. Δεν ξέρω αν είναι ώριμος αλλά είναι συνεργάσιμος και πολυλογάς! Χαίρομαι πολύ που σου άρεσαν! Καληνύχτα Νάσια μας!
Διαγραφήαχαχαχαχα! Ειρήνη μου σε απόλαυσα κι εσένα και το Μάριο και τα δαχτυλίδια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά ο Μάριος ....τι παιδί είναι αυτό;
Σου το υπόσχομαι κανονικά μανούλα
Αυτό το "κανονικά " με πέθανε!!!
Να σου ζήσει χαρά μου!
Φιλάκια πολλά! :))
Σ΄ευχαριστούμε πολύ, Αριστέα μου, για τα γλυκά σου λόγια! Καλό βράδυ κοριτσάκι! Σε φιλώ :))
ΑπάντησηΔιαγραφήτέλειος ο Μάριος!! Αλλά και τα δαχτυλίδια υπέροχα!! Μπράβο Ειρηνάκι μου!! πολλά φιλιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά Ελπίδα μου! Χαίρομαι που σου άρεσαν τα δαχτυλίδια! Φιλάκιαααα!
ΔιαγραφήΈλιωσα Ειρήνη στα γέλια με το κείμενο σου! Νομίζω ότι οι παιδικοί διάλογοι μπορούν να ανταγωνιστούν θεατρικό έργο.Να είσαι καλά που μου φτιάχνεις τη διάθεση. Αν δεν σου πήρε σοκολάτα ο Μανώλης πες μου να σου στείλω εγώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά Λίλια μου! Τον περιμένουμε σήμερα, αν δεν μου φέρει θα σε ειδοποιήσω:)) Σε φιλώ!
ΔιαγραφήΤέλειος ο Μάριος, τέλεια η χρυσοχέρα μαμά και τέλεια και τα δαχτυλίδια !!! Του Μανώλη πες του του 'πεσε ο πρώτος λαχνός ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά, κοριτσάρα !!!
Σ΄ευχαριστούμε Αγγελικούλα μου!!! Ναι τον πρώτο λαχνό, χωρίς το μεγάλο χρηματικό ποσό :))) Φιλάκια γλυκιά μου!
ΔιαγραφήΤυχερός ο Μανώλης!Πες μας το mail του να του το επισημάνουμε!Πολύ όμορφα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι καλώς σε βρήκα! Μάλλον και φίλη από σήμερα γιατί σε έχω ξαναδιαβάσει!
ΔιαγραφήΚαλώς όρισες Τζίνα μου! Να του το επισημάνετε βέβαια, γιατί οι γύρω μας τον αποκαλούν ήρωα! Ας λέει κάποιος και για μένα καλά λόγια :))) Σ΄ευχαριστώ θα τα λέμε! Φιλάκιαααα!
ΔιαγραφήΚαλημέρα Ειρήνη! Τελικά είσαι ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΛΕΝΤΟ! Και παίζεις, και γραφεις και φτιάχνεις κοσμήματα! Ο Μανώλης δεν ψώνισε από σβέρκο, κέρδισε το πρώτο λαχείο! Το ξέρει?
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ. Πέρνα από το blog να δεις την ανάρτηση!!!! Δυστυχώς έχουμε πρόβλημα με το δίκτυο στο σπίτι και δεν μπορούσα να τις κατεβάσω απο κει να τις επεξεργαστώ καλύτερα... παρόλα αυτά μια χαρά είναι!!!!!!
Καλημέρα Χριστίνα μου! Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια :))) Πέρασα ήδη από το μπλογκ σου. Πολύ ωραία! Ευχαριστώ για την φιλοξενία και την όμορφη ιδέα που είχες!!! Το θέμα είναι να περνάμε καλά με ό,τι μέσα διαθέτουμε, αυτές τις φωτογραφίες έβγαλα κι ας μην είναι τέλειες! Το θέμα είναι πως το χάρηκα! Σε φιλώ!
ΔιαγραφήΚαταρχήν να συμπατασταθώ γιατί είναι βάσανο να λείπουν οι μπαμπάδες για δουλείες και ειδικά μεγάλο διάστημα. Σε νιώθω Ειρήνη!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι συ βρε πουλάκι μου δεν πήγαινες στο γήπεδο για πασούλες να ξεμπερδεύεις:))))
Τα κοσμήμτά σου είναι πολύ όμορφα. Σιγά τα αληθινά και πανάκριβα που φοβάσαι μην τα χάσεις!!!
Φιλάρες πολλές!!!
Χαχαχαχα.. νομίζεις πως στο γηπεδάκι θα την έβγαζα καθαρή; Καλέ θα γύριζα πιασμένη και θα έκανα τρεις εβδομάδες να συνέλθω:)))) Σ΄ευχαριστώ για την συμπαράσταση και τα καλά σου λόγια Δημητρούλα μου! Σε φιλώ γλυκά!
ΔιαγραφήΣόρρυ κιόλας, αλλά πως νόμιζα πως είχα γράψει σε αυτήν την ανάρτηση;;; Ααααχ! Ου γαρ έρχεται μόνον!!! Ο Μάριος είναι παιδί-κουμπί και λέει όλο νοστιμάδες και ΑΠΑΙΤΩ "επόμενη στάση: Μάριος" "Next station: Marios" Αχαχαχα!!! Α! Θέλω και ένα -τουλάχιστον- δαχτυλίδι, μπορώ;; !!! Γλυκά φιλιά σε σένα και στο Θεό Μάριο!! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα όλη μέρα Πέτρα μου, μονολογούσε: επόμενη στάση Ειρήνη, next station Ειρήνη, επόμενη στάση Ελατζιώτισσα, next station Ελατζιώτισσα, φτάσαμεεεεε! Να τα πάρεις όλα τα δαχτυλίδια, καλέ! Πραγματικά αν θέλεις πες μου. Για το ου γαρ έρχεται μόνον, μην το λες, δεν είναι θέμα γήρατος αν έχεις πολλά στον νου σου....άσε που δεν αφήνεις και κανέναν μας αναπάντητο, είσαι κι ευγενικιά κορίτσι μου!!! Σε γλυκοφιλούμε και τα δυο μας!
ΔιαγραφήΚαλά είναι γλύκας δε το συζητώ!!!!! Ευτυχώς που δεν είναι κοντά γιατί θα είχε μπλαβίσει από τις τσιμπιές στα μαγουλάκια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρυσοχέρα μου εσύ!!!! Και τι δεν κάνεις, και είναι και πανέμορφα!!!!
Με το καλό να επιστρέψει ο μπαμπάς σας!!!! Καλό Σ/Κ!!!!
Φιλιά!
Χαχαχα να είσαι καλά Σιλενα μου! Σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!!! Ο μπαμπάς γύρισε και παίζει με τον υιό, "μόνο για πέντε λεπτάκια ακόμη μπαμπά" εδώ και μία ώρα :)))) Καλό Σαββατοκύριακο! Σε φιλώ!
ΔιαγραφήΣε βρήκα από τη Χριστίνα και από ότι βλέπω η τρέλα με τα δαχτυλίδια συνεχίζεται και στο blog σου!Πολύ όμορφα τα δαχτυλίδια σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς όρισες!!! Ναι έχω τρέλα με τα δαχτυλίδια :)) Χαίρομαι που σου άρεσαν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχαχαχα! Πεθαινω για συζητησεις με μικρουλια! Αφηνουν αθανατες ατακες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ ομορφα τα δαχτυλιδια σου! Καλο Σαβ/κο!
Ναι, οι ατάκες είναι από τις ωραίες τους στιγμές :)) Σ΄ευχαριστώ πολύ Εύη! Καλό Σαββατοκύριακο!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Με λένε Μάριο, σκουπίζομαι μόνος μου στην τουαλέτα"
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέθανα στο γέλιο!!!!!!!!!!!!!!
Επίσης έχω μείνει άφωνη με τα δαχυλίδια,πριν διαβάσω νόμιζα πως τα αγόρασες από κατάστημα....Μου αρέσουν τρελά....και να φανταστείς πως δεν φοράω ποτέ κοσμήματα,τα αντιπαθώ(στον γάμο μου δεν είχαμε βέρες....)
Και να ξέρεις πως οι αναρτήσεις σου μου έχουν γίνει πια απαραίτητες!!!
Σ΄ευχαριστώ τόοοοσο πολύ Γωργία μου!!! Τα λόγια σου με κάνουν να χαίρομαι σαν παιδάκι :)) Πολλά φιλάκια!!!
ΔιαγραφήΑπό τη χαρά μου σου έφαγα το "ε" Γεωργία :))
ΔιαγραφήΧαχαχαχα... τέλειες κουβέντες... λατρεύω αυτές τις κουβεντούλες τους!!!!!! Αλλά τα δαχτυλίδια σου Ειρήνη μου είναι απλά ΥΠΕΡΟΧΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα!
Ναι τα άτιμα, όλο μαργαριτάρια είναι όλα τους :)) Σ΄ευχαριστώ πολύ Κική μου! Καλή εβδομάδα! Φιλάκιααα!
Διαγραφή