Θα μιλήσεις με την μαμά μου.......

Συζητώ με τον Μανώλη. Εν τω μεταξύ στρίβει τσιγάρο. Συνεχίζει να μιλά και προκειμένου να αποσώσει, βγαίνει στο μπαλκόνι, αφήνοντας  ανοιχτή την μπαλκονόπορτα. 

Εγώ: Συνεχίζουμε μετά την κουβέντα βρε αγάπη, κλείσε την πόρτα κρυώνω. 

Μάριος: Μαμά πες, πες και το παιδί κρυώνει αγάπη! 

Ο Μάριος μιλά στο τηλεφωνάκι του:

-Ναι, Μέσσι εσύ; Εγώ είμαι ο Μάριος της μαμάς μου. Μήπως μπορείς να με πάρεις κι εμένα στην ομάδα; Ναι αγαπάω την Μπαρτσελόνα. 

Σιωπή. Δεν ξέρω τι του λέει ο Μέσσι από την άλλη... 

-Τότε θα πάω στον Παναθηναϊκό. 

Σαν να κατάλαβα τι του είπε, το παιδί μου, άκουσε το πρώτο του επαγγελματικό όχι! 

-Μαμάααα πες του εσύ να με πάρει στην ομάδα. 

Περιμένουμε στην στάση το λεωφορείο, που ως συνήθως αργεί. Περιμένει μαζί μας και μία κυρία.

Μάριος: Κυρία με λένε Μάριο, πίνω όλο τον χυμό μου. 

Κυρία: Μπράβο αγόρι μου καλά κάνεις. Να πίνεις χυμό, όχι κόκα κόλα, χυμό πίνουν τα παιδάκια. 

Με κοιτάει: 

Μάριος: Μαμά τι να πω τώρα στην κυρία; 

Εγώ: Πες της ό, τι θέλεις αγάπη μου. Σιωπή... Πίνεις κόκα κόλα; 

Μάριος: Ααα καλά, δεν πίνω κόκα κόλα κυρία μόνο χυμό και την λεμονάδα που φτιάχνει η μαμά μου.

Αυτό είναι καινούριο φρούτο. Τι έπαθε και θέλει να τον σιγοντάρω; Κάτι κάνω λάθος, πιθανόν. Ελπίζω να το σώσω εγκαίρως, γιατί ο μαμάκιας περνά δύσκολα και πολύ περισσότερο οι γύρω του.