Μαμά βραβεύτηκα!

Σε όποιον κι αν έλεγες να επιλέξει πέντε αγαπημένα του τραγούδια, θα τον περιόριζες, υποθέτω! Μόνο πέντε; Η Αγγελική λοιπόν, αποφάσισε να μου θέσει όρια και όρους. Πως; Ζητώντας μου να επιλέξω τα πέντε αγαπημένα μου. Και θα μου δώσει ένα βραβείο, λέει! Σ΄ευχαριστώ πολύ,ξενιτεμένο μου πουλί! 'Έτσι κι εγώ διάλεξα και θα σας παρουσιάσω πέντε τραγούδια που αγαπώ πολύ και όταν τα τραγουδούσα σε κόσμο (χωρίς ντροπή και τσίπα) έπαιρνα χρήματα! Τι να τα κάμω τα βραβεία καλή μου; Τρώγονται; Ας αρχίσω με τους κανόνες:

1) Επιλέγεις 5 αγαπημένα σου τραγούδια.
2) Δίνεις το βραβείο σε 10 διαφορετικά blogs.

Πάμε για την ακρόαση, αν καταφέρω να σας δείξω τα βιντεάκια...

1) Ο "Γκρεμός" πολύ αγαπημένος μου, του αγαπημένου μου Μ. Χατζιδάκι σε στίχους Λ. Στρογγυλού.

2) "Το πάτωμα", σε μουσική Σ. Κραουνάκη και στίχους Λ. Νικολακοπούλου. Γιατί υπάρχουν κι άτομα που γίνονται κομμάτια...

3) Por una cabeza, μουσική: Carlos Gardel στίχοι: Alfredo Le Pera, το οποίο έμαθα Αγγελικούλα μου με την μέθοδο του αδερφού σου: πορ ουνα καμπέσα σι έζα μολβίδα!!!

4) "Τα δυο παλτά" και πάλι των Κραουνάκη-Νικολακοπούλου.

5) "Το γιασεμί", παραδοσιακό της Κύπρου, που τραγουδούσα στην παράσταση πριν δυο εβδομάδες... σνιφ :(((

Τελειώνοντας, σας έχω κι ένα υπεραγαπημένο μου, τραγούδι επιπλέον. Γιατί πέρα από την προσωπική του μεγάλη πορεία και ιστορία, κρύβει και για μένα μια κωμικοτραγική ιστοριούλα.

Δούλευα πριν χρόνια σε ένα πιάνο-μπαρ, ο θεός να το κάνει! Ο κύριος που έπαιζε κιθάρα αγαπούσε πολύ το εν λόγω τραγούδι, το οποίο είχαμε στο πρόγραμμα μας. Του άρεσε όμως με την πρόζα του και όχι όπως το λέγαμε "σκέτο". Ένα βράδυ, σχεδόν πρωί, μου λέει:

-Πες τον Κεμάλ βρε Ειρηνάκι όπως μου αρέσει, με την πρόζα. Μεταξύ μας έχουμε μείνει.

Σωστά, τα λόγια του Χατζιδάκι δεν ήταν για κόσμο, ντροπής πράγματα! Εν τω μεταξύ, πράγματι είχαν απομείνει δυο τραπέζια, εκ των οποίων στο ένα κάθονταν ο ιδιοκτήτης με τους φίλους του. Λέω το τραγούδι, τα τελευταία λόγια, ( " Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ. Καληνύχτα..." ) τελειώνω το πρόγραμμα μου και φεύγω από την σκηνή. Το αφεντικό έξω φρενών με φωνάζει σε μιαν άκρη:

-Τι ήταν αυτές οι βλακείες που μουρμούραγες, μου λες; Αν έχεις κάποιο πρόβλημα θα το λες σε μένα και όχι να μας ειρωνεύσαι την ώρα που δουλεύεις! Εσύ τραγούδα και παράτα μας, που θα μας πεις κι ότι αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ... Ειρωνικές "καληνύχτες" και σχόλια κομμένα!

- Μα δεν είπα κάτι για εσάς έτσι είναι το τραγούδι...

- Βρε ακούς τι σου λέω; Δεν το ξαναλές αυτό το τραγούδι στην τελική.

Εσείς θα μου επιτρέψετε να το αναρτήσω χωρίς λογοκρισία, ναι;
"Κεμάλ", μουσική: Μ Χατζιδάκις στίχοι: Ν.Γκάτσος

Ήρθε, αισίως, η ώρα να εκπληρώσω τον δεύτερο κανόνα. Θα παρατυπήσω όμως ελαφρώς και θα το δώσω σε όποιον το επιθυμεί! Γιατί το έχω δει να τριγυρνά πολύ.
Σας γλυκοφιλώ
Ειρήνη